De 'Cold Shower'

Yes, het was zover. Ik mocht naar het sporttestcentrum om een inspanningstest te gaan afleggen.
Ik wou dit dus per se doen om te weten waar ik aan toe was en eigenlijk (ja, ik geef het toe!) ook omdat ik totaal geen kaas gegeten heb over hoe je moet trainen.

Ik was al sinds mei (toen ik mijn koersfiets had gekocht) bezig met wat ritten te rijden. Bianchi-tochten, ritjes met de Triple-R-groep (over deze groep met een andere uitdaging ga ik in een latere blog wel meer over vertellen) en wat met mijn collega David gaan rijden... alles ging tamelijk goed en ik kon toch al wat tochtjes van 60 à 70 km met wat hoogtemeters overleven, dus de hoop was er wel een beetje dat de basisconditie iets beter was dan vroeger.

2,5 Jaar geleden (begin 2011) had ik al eens in het ASZ van Aalst bij de bekende sportdokter Hans Cooman een test laten afnemen en die was niet schitterend afgelopen. Halverwege het blok van de 240 watt ging toen het licht uit en er was ook werk aan. Het schema dat ik toen meekreeg was wel heel oppervlakkig en haalde niet veel uit. Ik ben nog altijd aan het raden wat hiervan de reden was.
Sindsdien ben ik blijven MTB'en zonder echt aandacht te schenken aan de basisconditie. Ah ja, als ik MTB-tochten van 40 à 50 km kon uitrijden, dan zat het toch allemaal goed, niet ? Niet dus :-(

Lap, ik ben aan het afwijken, terug naar de test van vorige woensdag. Dinsdag op woensdag tamelijk goed geslapen, maar op het werk zijn het ook drukke en stressie dagen dus echt ontspannen was ik toch niet woensdagmiddag. Ik had een halve dag verlof genomen om nog wat dingen te regelen en ik had 's middags nog een goed groot bord met spaghetti gegeten. Heel de dag ook goed gedronken, water, Aquarius en een energy drankje net voor ik vertrok... alles zag er goed uit ! Het was die dag wel hééél warm (30°+), dus ik hoopte dat ik hiervan geen hinder ging hebben...

Ik moest er om 18u zijn, maar de files vlotten goed dus was ik er al om 17u40. Fiets uit de auto gehaald (je moest met je eigen 'wielloze' fiets komen) en mijn fiets kledij aan getrokken.

De test werd afgenomen in het Sporttestcentrum HIKO in Ninove, eigenlijk tussen Denderhoutem en Ninove). De praktijk bestaat eigenlijk uit een sporttestcentrum en een kine-praktijk. Kan zijn dat ze nog meer doen hoor, maar had ik gezien. De praktijk wordt gerund door Koen Scheerlinck en zijn vrouw Hilde. Super sympathieke mensen btw :-). Koen heeft al tamelijk veel bewezen in zijn carrière als sportbegeleider als ik mag afgaan op de vele krantenartikelen en affiches die ik zag hangen. Gevoel zat dus goed: ik was wel degelijk terecht gekomen bij iemand met kennis van zaken.

De test werd afgenomen door Hilde. Eerst een vragenlijstje invullen en wat kort praten over je fiets- en gezondheidsgeschiedenis. Hiervoor hadden ze zo'n specifieke term, maar ik kan er niet meer opkomen... Soit, over de reden waarom ik langskwam en wat meer info over mijn verleden gingen we wel praten tijdens de eerste blokken van de test. Ze legde de nadruk op 'eerste', ik vond dat heel geestig ;-)

Eerst wat uitleg over de test: tijdens de test moet je blokken van 3 minuten rijden op een bepaalde wattage (weerstand). Je begint op 80 watt en dan 40 watt erbij tot 120 en zo verder (80/120/160/200/240/280/320/...).

Op het einde (of begin, ik weet het niet meer) van elke blok nemen ze een druppeltje bloed af om het melkzuur te meten in je bloed. Hierdoor weten ze tijdens de test wanneer je begint te 'verzuren'.

Als je normaal sport dan maakt je lichaam melkzuur aan. Melkzuur is het afval dat overblijft bij de verbranding van de brandstoffen (koolhydraten -> glucose).

 Bij normale inspanningen kunnen je spieren dit melkzuur verwerken maar als je inspanningen groter worden dan wordt er meer melkzuur aangemaakt en kunnen je spieren op een bepaald moment het melkzuur niet meer afvoeren. Dan begint de verzuring.

Door het melkzuurgehalte te meten tijdens de test kunnen ze de hartslag bepalen waarop dit kantelpunt (anaerobe drempel) zich voordoet.

Ik begon te rijden en alles ging tamelijk goed, maar ik kwam steeds dichter bij die 'mythische' 240 watt en toen begon mijn koppeke te werken :-( Het blok van 240 watt begon goed, maar opnieuw halverwege het blok, viel alles uit. Verzuring trad op en ik verloor alle kracht. Op 10 seconden voor het einde van het blok was de kaars uit. Nog wat cooldown en dan een douchke pakken.

In de tussentijd waren de resultaten al bekend en werd Koen er bijgehaald om alles te evalueren.

Ik herinner me nog dat Hilde na de test al zei dat 'Er werk aan de winkel is'. Lap, bye bye moraal.

Koen begon eigenlijk ook met die zin, maar hij zag het wel zitten (hopelijk loog hij hier niet over).

Probleem bij mij is dat er geen basisconditie is. Hoe zien ze dit nu ? Ah ja, aan dat melkzuurgehalte hé ! Ik had het daarstraks al aangegeven ;-)

Bij een goed trainende (of getrainde) sporter stijgt het melkzuurgehalte tijdens de eerste blokken hééél langzaam. Nadien is de stijging steeds groter en op het einde zéér groot. om een idee te geven: ze beginnen bij 0,9 en dan 1,3, dan 1,9, dan 3.0 en zo naar 6 en misschien hoger.

Mijn melkzuurgehalte begon bij 160 watt al bij 3 en verdubbelde direct bij het volgende blok en bij 240 watt was dit zelfs 9,1 !!!

Conclusie: geen basisconditie en hier moet de eerste 6 maanden praktisch vanaf nul aan worden gewerkt.

De test zorgde er ook voor dat ze mijn hartslagzones konden bepalen. Ze delen die in categorieën: recuperatie, lange duur, extensief, intensief en, weerstand.

Mijn omslagpunt (anaerobe drempel) ligt op 154. Zolang ik dus onder deze hartslag blijf rijden, zou de verzuring langer uitblijven, wat niet wil zeggen dat je dan nooit kan verzuren hé :-).

Wat betreft de andere gegevens van de test: gewicht zit supergoed, eigenlijk zelfs iets te laag :-) BMI is 20,5 wat zeer goed is. Het vetgehalte heb ik nu pas voor de eerste keer in mijn leven laten bepalen en kwam uit op 12,9%. Ik denk dat dit toch 'tamelijk' goed is :-), maar moet natuurlijk beter...

Hieronder kan je mijn resultaten zien.

Schrik niet, het kan voor letsels aan de ogen zorgen bij mensen die een goede basisconditie hebben !

De komende maanden moet ik een gepersonaliseerd schema volgen waarop telkens wordt aangegeven in welke zone(s) ik de training moet afleggen. Hier is het kwestie van het zo nauwkeurig volgen van de instructies. Gaat je hartslag te hoog, moet je trager rijden zodat deze zakt. Snelheid doet er vanaf nu niet meer toe, hartslag betekent alles !

Momenteel maak ik me nog niet al te veel zorgen. Ik heb nog 8 maanden te gaan, al zit de schrik er wel goed in. Dit resultaat had ik eigenlijk niet verwacht :-(

Iets terloops: ik kan iedereen die wat serieuzer met sport bezig is, zo'n sporttest aanbevelen. Het geeft je een duidelijk beeld van je huidige vormpeil en door de hartslagzones weet je in welke zones je moet trainen om de basis te verbeteren.

In een volgende blog zal ik eens wat dieper ingaan op het trainingsschema dat ik heb gekregen en hoe ik deze moet uitvoeren...