Keep rollin'

Ja zeg, hoe beter het weer wordt, hoe minder tijd ik heb om de blog bij te werken :-(
Ik moet er wat meer tijd aan besteden, ik weet het.

5 dagen heb ik het uitgehouden zonder bike. Zondag moest ik er terug op :-)
De Triple R-groep ging de Bianchi-rit van Essene rijden dus heb ik hier aan meegedaan. 85 km + heen en terug van huis, maakte een totaal van net geen 110 km.

De rit ging verbazend goed, maar ik voelde me niet 100%. Ik had nog wat last van de onderrug en nek na mijn bezoek aan de osteopaat vorige donderdag en hierdoor had ik niet de volle kracht. Recht op de trappers ging het goed, maar in het zadel merkte ik toch wat last.
Het beste was er ook af na die 110 km en ik was blij dat ik thuis was. Al bij al heel tevreden.

Gisteren ging ik normaal wat losrijden, maar ik merkte dat de benen goed waren dus heb ik er langs het water een (korte) krachttraining van gemaakt. 45 minuten in totaal langs het water, wind op kop, zwaarste versnelling en lage cadans (50 à 55). De eerste keer in mijn leven dat ik dergelijke training doe. Mijn neef had me aangeraden om enkele krachttrainingen in te lassen voor ik naar de Ventoux vertrek. Ik ben iemand die van nature totaal niet op kracht rijd. Je merkt dat goed als mijn gereden wattages bekijkt.
Dus ga ik nu één keer per week op kracht proberen te trainen. De andere ritten gaan dan op wat meer souplesse zijn.

Morgen is het feestdag en dan ga ik de Ferdi Van den Haute Classic in Zandbergen rijden. 60 km in de buurt rond Geraardsbergen. Hopelijk is het een goede training.

Zondag is het een volgende voorbereidingsrit van de Mon Ventoux-organisatie. Deze keer gaat het door in Tervuren, in de omgeving van het parcours van de Brabantse Pijl. Ik kijk er naar uit.

Ondertussen zitten wel aan het einde van de maand april en dus heb ik weeral wat cijfertjes en ze kunnen tellen !

- 13 ritten
- 30 uur op de fiets gezeten
- 759 kilometers gereden
- 4519 hoogtemeters

Eindelijk een weekje rust...

Na enkele drukke fietsdagen is het eindelijk een weekje rust...

Vorige vrijdag ben ik toch nog even gaan losrijden. Eigenlijk had ik een te heuvelachtig parcours gekozen. Te veel klimmen en een verdomd krachtige wind maakten het niet echt aangenaam om te fietsen.

Zaterdag was het de Peter Van Petegem Classic. Hier zag ik toch al een tijdje naar uit. Ik had graag de 118 km gereden, maar de groep koos voor 86 km dus was de keuze gemaakt. Het was een heel mooie rit onder een stralende zon. Via enkele kuitenbijters ging het richting Geraardsbergen. Hier gingen we via de Kloosterstraat de Muur en Kapelmuur op. Ik zag er naar uit want het was de eerste keer dat ik met de racefiets de Muur ging oprijden en dan nog direct via de steile kant van de Kloosterstraat (noemt nu eigenlijk de Abdijstraat).
En ik heb mezelf verbaasd en tamelijk vlot de Muur opgereden op mijn eigen tempo. Ok, eenmaal tussen de bomen stond ik op de lichtste versnelling, maar ik trek het me niet aan. Tijdens de klim zeker een 15 tal renners voorbij gegaan en alleen op het steilste stuk was het even lastig met die omhoogstekende kasseien, maar toch mooi boven geraakt :-)

Boven op de top was het een waar buffet op de bevoorrading. Je betaalt een serieus bedrag voor de rit, maar je krijgt er wel wat voor terug. Organisatie was top met seingevers en/of politie aan de drukke oversteken.
Na de Muur was klassiek de Bosberg aan de beurt en hier had ik wat schrik van. De laatste keer heb ik hierop met de racefiets serieus mogen 'stoempen' om boven te geraken, maar nu ging het enoooorm vlot. De aanloop naar de Bosberg (3 à 4% van in Atembeke dorp tot aan de voet) zat ik in de mooi peloton dus konden we al wat vaart maken. Eenmaal aan de voet zag je het verdomd grote peloton op enkele seconden uit elkaar vallen. Ik ben de ene na de andere voorbij gegaan en verschillende keren moeten uitwijken om een zwalpende renner voorbij te gaan. Niet zo vanzelfsprekend als je met zo'n colonne tegelijk naar boven gaat.

Na de Bosberg ging het naar de voet van de Congoberg. Heel leuke en lange klim die ik al enkele keren (vanop verschillende flanken) heb opgereden. Hier opnieuw in grote groep aan de klim begonnen en heel vlot bovengeraakt. Vanaf deze klim was het via nog enkele kuitenbijters terug richting Aalst.

Door een eigen stommiteit heb ik het stuk tussen de top de Muur en halverwege de Congoberg niet geregistreerd met de Garmin waardoor ik een kleine 12 km ontbreek op Strava. Uiteindelijk had ik dus een kleine 95 km gereden en ongeveer een 900 hoogtemeters.

Zondag was het Pasen en eens gezinsdag. Geen fiets, maar eens de benen onder tafel.
Weet je, de laatste maanden steek ik een pak meer 'effort' in het gezond leven en eten. Op dagen zoals Pasen waarop je een hele dag goed 'borgondisch' eet, begin ik me enorm schuldig te voelen. Je doet dan je best om je lichaam te geven wat het wil en dan voelt zo'n 'boefdag' niet plezant aan...

Gisteren moest ik de schade wat inhalen en heb ik een mooie, relatief vlakke, rit van 70 km rond het Donkmeer gereden. Voor ik het besefte had ik na 30 km al een gemiddelde van +- 27 km/u met lichte wind op kop. Daarbij niet genoeg gegeten en gedronken en ik voelde de bui al hangen. Na 50 km was het vet eraf en na 60 km was het vat leeg. Elk klimmeke deed pijn, op het vlakke kon ik het wel nog goed houden.
Uiteindelijk een gemiddelde van 25,5 km/u gehaald, maar leeg toegekomen.
Wel vreemd... personen die mijn blog van in het begin volgden weten dat ik in het begin enorm klaagde van het doorzakken door mijn knieën als ik aan het verzuren was. Nu was ik ook bijna verzuurd, maar de knieën gaven geen krimp. Blijkbaar heeft de training toch zijn nut bewezen.
Ik had wel enorm last van de onderrug (eigenlijk de hele rug) en ik voelde weinig kracht vanuit de bovenbenen en niet vanuit de knieën en kuiten dus ik denk wel dat de rug de boosdoener kan geweest zijn. Deze week heb ik een afspraak met de osteopaat om het eens na te kijken...

Dus, nu even wat rustiger aan doen zodat alle kwaaltjes wat kunnen genezen en het lichaam wat kan recupereren, en dan beginnen we aan de laatste rechte lijn. De Mont Ventoux volgt al binnen 2 maanden dus de kriebels beginnen te komen :-)

Opgelet: rustweek wil niet zeggen dat ik niet op de fiets ga kruipen :-) Om de 2 à 3 dagen ga ik eens een uurtje losrijden zonder weerstand.

Seeya later !

Rustweek zal op tijd komen

Vandaag een extra dagje verlof, extra lang paasweekend. Was eens nodig na enkele drukke weken. 4 daagjes thuis zullen eens deugd doen.

Na de iets wat slechtere training van dinsdag heb ik me deze week echt belabberd gevoeld. Ik loop nu al een dag of 10 rond met een snotneus en het wil niet echt genezen, ook al verzorg ik me goed :-(
Bewust gisteren het losrijden laten vallen en het vandaag beperkt tot 45 minuten. Maar wat een wind weeral zeg. Pal uit het noorden en met serieuze windstoten. Ik was blij toen ik een andere richting mocht uitrijden.

Morgen staat de Peter Van Petegem Classic op het programma. Een thuismatch voor mij, de start is op net geen 4 km van mijn deur. We gaan met een mooi groepje van Triple R de 87 km rijden. Eerst was de 118 km gepland, maar omdat niet iedereen deze afstand (zeker van dit caliber met zoveel hellingen) al kan rijden, kozen we voor deze afstand. Maar het zal voldoende zijn voor mij. Ik zal (in het beste geval) op net geen 100 km uitkomen en dat volstaat wel. Er zullen enkele mooie klimmen in voorkomen, zoals de Muur, Kapelmuur, Bosberg, Congoberg, ... voor mij zal het de eerste keer zijn dat ik de Muur op rijd met de koersfiets. Al zoveel keer gedaan, maar telkens met de MTB. Ik ben benieuwd :-)

Zondag geven ze een hele dag regen dus zal Pasen thuis te vieren zijn. De rit zal dan voor maandag zijn :-)

Nadien gun ik mezelf een weekje rust, want dit tempo kan ik niet blijven aanhouden en de gezondheid moet wat verbeteren. Mijnen comeback zal dan op 1 mei zijn met de Superklassieker (120 km) !!!

Keep on 'trapping'

Sorry voor de late post, maar ik heb de laatste dagen wat minder tijd gehad.
Het was weeral een drukke fietsweek. Opnieuw over de 180 km gereden en al bij al goed gegaan.

Vorige woensdag ben ik wat gaan losrijden. Rustig ritje met mooi gemiddelde.

De dag nadien stond er een avondtrainingsrit met mijn collega's op het menu. Normaal gingen we maar een uurtje of 2 maximaal rijden, maar het is wat anders uitgedraaid. Mooie rit langs de oevers van de Dender en de Schelde. Uitgekomen op een dikke 70 km. Stevige rit, maar toch goed volgehouden.

Vrijdag en zaterdag rust. Allé, zaterdag was het klusdag thuis dus op het einde van de dag was ik blij dat ik in mijn bed kon kruipen :-)

Zondag stond de openingsrit van de Bianchi trofee op het programma in Sint-Martens-Bodegem. Eerlijk? Ik had niet veel zin om mijn warme bed te verlaten, maar ja, we moeten ons opofferen hé ;-)
Ik wou het wat rustig houden, want het was 80 km en enkel mijn fietscompagnon Andy was van de partij dus ik wist dat het geen slakkengang ging worden.
Direct van het begin probeerden we (allé, vooral Andy, ik moest maar volgen) een peloton te volgen. Al snel ging de gemiddelde snelheid naar 28 à 29 km/u. Iets te hoog gegrepen. Andy, met zijn koersverleden, kon volgen, maar ik heb geen ervaring met in een peloton rijden dus na elke bocht hing ik aan de rekker en ik moest telkens te veel energie leveren om terug bij de staart te geraken. Ik zal nog veel moeten leren van het in peloton rijden.

Na een dikke 25 km heb ik dus moeten lossen en had ik besloten om mijn eigen tempo te rijden. Andy reed telkens een stuk vooruit met een peloton en wachtte nadien op mij. Uiteindelijk was het op mijn tanden bijten, maar ik ben toch niet volledig kapot aangekomen met een mooi gemiddelde van 26,5 km/u.

Vandaag een snelheidstraining gaan rijden, maar al snel voelde ik dat het niet veel ging uithalen. Enorm veel wind ; zelfs in het terugkeren had ik nooit het gevoel dat de wind in mijn voordeel was.
De rug voelde ook slecht aan, waardoor ik weinig kracht in de benen had. Gevolg: onvoldoende snelheid kunnen halen en snel door de krachten heen. Volgende keer beter, maar het is toch een sneu gevoel :-)

Stijve spieren!

Leuke week gehad vorige week en terug een weekrecord gebroken: 198 kilometer om precies te zijn.

Vorige week woensdag heb ik een training afgewerkt rond de omslagpols. Niet lang, 35 km en een gemiddelde van 27 km/u. Temperatuur was zalig en tamelijk fit terug thuisgekomen.

Donderdag en vrijdag rust want er stond een druk weekend aan te komen.

Zaterdag in de voormiddag een trainingsrit met Andy afgelegd: 'Dwars door Pajottenland' startende vanuit Terjoden/Erembodegem. Mijn achtertuin, zeg maar. Heel mooie rit, niet te lang (56 km) en mooi gemiddelde van 25 km/u.

Zondag stond er weer een kilometervreter op het programma: WTT 'Heuvels en bochten ProRace', startende in Zellik. Maar '60' km, maar wel vertrokken van thuis en nadien dus ook terug. Uiteindelijk op 106 km uitgekomen. 23 km/u gemiddeld, 730 hms en nog tamelijk fris.

Ik had het mezelf niet aangegeven. Zaterdag had ik tijdens de rit veel last van de onderrug waardoor ik al zittende weinig kracht kon zetten. In de namiddag was het beter, maar nog wat werk moeten doen in huis.
Gevolg: zondag opgestaan met pijnlijke bovenbenen en dan 100+ km gaan rijden. Maar tijdens de rit heb ik mijn ups en downs gehad, maar ik wist dat het gewone spierpijn was. Doorbijten dus. De laatste 10 km nog in gezelschap van 2 collega Specialized rijders naar huis gevlamd met volle wind op kop. En zelfs dat kon ik goed houden. Het gaat dus goed :-) als de rug wil meewerken...

Deze week losrijden op dinsdag, donderdag zal het een pittige rit worden met de Jan De Nul-collega's en zondag terug een rit van +- 100 km met de eerste Bianchi rit in Sint-Martens-Bodegem :-)