Einde van de maand en we hebben er ons na een desastreuze maand februari goed doorgetrokken. De moraal zit heel goed en het zelfvertrouwen is serieus aan het groeien. Maar ik blijf met de voetjes op de grond (en op de pedalen ;-)), want er is nog veel werk aan de winkel.
Deze (werk)week ben ik nauwelijks kunnen gaan fietsen. Maandag net geen anderhalf uur en vrijdag even wat losrijden.
Gisteren was er in Liedekerke de Parel van het Pajottenland. Vertrokken vanuit Ninove bij mijn fietscollega Andy en de rit is opnieuw heel vlot gegaan. Uitgekomen op 91 km, 800 hoogtemeters en een gemiddelde snelheid van dik 23 km/u. Echt mooie rit door het glooiende Pajottenland met wat serieuze kuitenbijters bij.
We hebben ons geamuseerd en ik ben heel fit toegekomen, dus het letten op mijn voeding voor, tijdens en na een dergelijke rit werpt zijn vruchten af. Ook de lage gemiddelde hartslag was een opsteker.
Gisterenavond was het een verjaardagsfeestje van een Jan De Nul-collega en de alcohol is iets te veel gevloeid en ik om 1u lag ik in mijn bed. Als je dan deze morgen om 10u wil vertrekken met een houten kop voor een MTB-rit, dan pikt het wel. Na 3 maanden niet op de MTB te hebben gereden was de omschakeling vandaag echt groot :-( Ja, je rijdt plots met een fiets die 4 kg zwaarder weegt en dat was ik niet meer gewoon. Ook de kracht dat je moet leveren ligt duidelijk een pak hoger.
Soit, op het einde waren de beentjes wel ver op, maar ik had nauwelijks gedronken en gegeten tijdens de rit, dus ja, nogmaals bevestiging dat voeding toch een grote factor speelt. Het percentage alcohol in mijn bloed zal ook wel een grote rol gespeeld hebben ;-)
Deze week is een vraagteken. Morgen en dinsdag is het rustdag, hopelijk kan ik woensdag en donderdag wat gaan trainen. Volgend weekend zou ik graag 2 ritten rijden. We zien wel :-)
Overzicht van de maand maart:
- 17 ritten
- 30 uur op de fiets
- 683 kilometer
- 4572 hoogtemeters
zondag 30 maart 2014
zondag 23 maart 2014
We komen er :-)
Na mijn geslaagde rit van vorige zaterdag in Zolder zag ik het terug wat zitten.
Deze week heb ik 2 trainingen kunnen afleggen.
Dinsdag had ik niet veel tijd en moest ik genoegen nemen met een uurtje rijden. Er waren serieuze rukwinden die dag en dat heb ik mogen voelen :-) Uiteindelijk mooi rustig ritje kunnen rijden en hartslag tamelijk laag kunnen houden.
Donderdag had ik een ritje gepland naar het Donkmeer. Ook die dag stond er een strakke wind, maar al bij al is het goed meegevallen. Ik heb maar een dikke 10 kilometer moeten beuken tegen de wind, dus viel het mee. Ook nu kon ik de hartslag onder controle houden, zeker als je ziet welke gemiddelde snelheid ik heb behaald: bijna 26 km/u. Voor ervaren rotten niet veel soeps misschien, maar rekening houdend met het feit dat ik alleen reed, nauwelijks uit de wind kon rijden, is dit een serieuze opsteker. Kijk, snelheid is geen punt voor mij, maar als je op zo'n training die snelheid kan halen en niet kapot thuis arriveert, dan is dit voor zeker een positief punt.
De apotheose van de week volgde gisteren : de eerste verkenningsrit van de Ronde van Vlaanderen: 100 km was het plan met daarin 11 of 12 hellingen van de Ronde (of die de Ronde toch ooit hebben aangedaan).
Start was in Ninove.
Pas op hé: het is niet de bedoeling dat ik binnen enkele weken de cyclo van de RvV ga rijden hé. Het groepje waarin ik meerijd (Triple R -- Retro Ronde Rijders) is van plan om het laatste weekend van augustus de volledige ECHTE Ronde van Vlaanderen (260 km met aankomst in Meerbeke) te rijden. Daar zijn we nu al voor aan het trainen. Voor mij is dit niet het hoofddoel van 2014 maar misschien dat ik er ook aan ga meedoen :-)
Gisteren was dus een eerste test om te zien waar we staan. Snelheid is van geen belang voor ons dus verwacht geen snelheden bij ons (in die buurt) van over de 24 km/u.
De voorbije dagen heb ik me al genoeg voorbereid: elke dag pasta, rode bietensap, genoeg drinken. Laatste 2 dagen op tijd gaan slapen, enz.
Maar hoe goed ik me ook voorbereid, ik was er niet gerust in. Wie mijn blog volgt, weet dat ik nog nooit boven de 90 km ben gegaan en al zeker niet met zoveel klimwerk.
We vertrokken gisteren dus rond 9u30. Schitterend weer was het niet. Het druppelde nog wat, de lucht zat toe en er stond een koude sterke wind uit het ZW.
De kilometers gingen goed en na een dikke 25 km begonnen de eerste klimmen van betekenis: Valkenberg, Ten Bosse, Haaghoek, Leberg, de verschrikkelijke Molenberg, Eikenmolenberg om er maar enkele op te noemen.
De Valkenberg had ik nog nooit gereden en die vond ik echt schitterend. Wel een echte muur om op te rijden en toch tamelijk lang. De Leberg had ik ook nog nooit gedaan en die viel wat tegen. Niet echt supersteil maar zeer kort wel.
De Molenberg was ik ook nooit naar boven gereden. Die ligt er echt verschrikkelijk bij. Steil is die niet echt, maar ik was letterlijk aan het doorslippen op die slechte kasseien. Echt gevaarlijk door de slechte staat ervan. Die mogen ze er uithalen als het aan mij ligt ;-)
De kilometers gingen goed tot we na 50 km in een stortbui terecht kwamen. Kletsnat, koud en dan wat gaan schuilen onder een carport tot de bui wat was gaan liggen. We waren allen serieus aan het rillen en de volgende 10 km heb ik een klein klopke gehad. Geen verzuring maar door de koude voelden de bovenbenen heel stijf aan en kon ik geen maximum kracht geven. Toen de zon er doorkwam warmde alles terug op en liep alles terug veel beter.
Jammer genoeg konden we gisteren de Berendries niet oprijden. Deze lag nog altijd volledig open door werken. We zijn dan maar rond gereden en een ander klimmeke genomen. De Kasteeldreef zijn we dan afgereden en dan mijnen favoriete Elverenberg op. Die doe ik doodgraag.
Heel de rit heb ik proberen te doseren en op mijn kleine plateau blijven rijden. De laatste 25 km voelde ik me nog zo goed dat ik niet meer van de grote plateau ben gekomen. Het ging blijkbaar heel goed.
Uiteindelijk nog heel fris aangekomen met 102 km op de teller en 1100 hoogtemeters. Kan tellen, niet?
Allé, weer een goede opsteker en blijkbaar valt en staat toch alles bij het eten en drinken. Ik ga de trend proberen verder te zetten.
Deze seek probeer ik nog een training of 2 te doen en zaterdag staat de 80 km van de Parel van het Pajottenland op het programma. Hopelijk valt het dan ook goed mee ;-)
Deze week heb ik 2 trainingen kunnen afleggen.
Dinsdag had ik niet veel tijd en moest ik genoegen nemen met een uurtje rijden. Er waren serieuze rukwinden die dag en dat heb ik mogen voelen :-) Uiteindelijk mooi rustig ritje kunnen rijden en hartslag tamelijk laag kunnen houden.
Donderdag had ik een ritje gepland naar het Donkmeer. Ook die dag stond er een strakke wind, maar al bij al is het goed meegevallen. Ik heb maar een dikke 10 kilometer moeten beuken tegen de wind, dus viel het mee. Ook nu kon ik de hartslag onder controle houden, zeker als je ziet welke gemiddelde snelheid ik heb behaald: bijna 26 km/u. Voor ervaren rotten niet veel soeps misschien, maar rekening houdend met het feit dat ik alleen reed, nauwelijks uit de wind kon rijden, is dit een serieuze opsteker. Kijk, snelheid is geen punt voor mij, maar als je op zo'n training die snelheid kan halen en niet kapot thuis arriveert, dan is dit voor zeker een positief punt.
De apotheose van de week volgde gisteren : de eerste verkenningsrit van de Ronde van Vlaanderen: 100 km was het plan met daarin 11 of 12 hellingen van de Ronde (of die de Ronde toch ooit hebben aangedaan).
Start was in Ninove.
Pas op hé: het is niet de bedoeling dat ik binnen enkele weken de cyclo van de RvV ga rijden hé. Het groepje waarin ik meerijd (Triple R -- Retro Ronde Rijders) is van plan om het laatste weekend van augustus de volledige ECHTE Ronde van Vlaanderen (260 km met aankomst in Meerbeke) te rijden. Daar zijn we nu al voor aan het trainen. Voor mij is dit niet het hoofddoel van 2014 maar misschien dat ik er ook aan ga meedoen :-)
Gisteren was dus een eerste test om te zien waar we staan. Snelheid is van geen belang voor ons dus verwacht geen snelheden bij ons (in die buurt) van over de 24 km/u.
De voorbije dagen heb ik me al genoeg voorbereid: elke dag pasta, rode bietensap, genoeg drinken. Laatste 2 dagen op tijd gaan slapen, enz.
Maar hoe goed ik me ook voorbereid, ik was er niet gerust in. Wie mijn blog volgt, weet dat ik nog nooit boven de 90 km ben gegaan en al zeker niet met zoveel klimwerk.
We vertrokken gisteren dus rond 9u30. Schitterend weer was het niet. Het druppelde nog wat, de lucht zat toe en er stond een koude sterke wind uit het ZW.
De kilometers gingen goed en na een dikke 25 km begonnen de eerste klimmen van betekenis: Valkenberg, Ten Bosse, Haaghoek, Leberg, de verschrikkelijke Molenberg, Eikenmolenberg om er maar enkele op te noemen.
De Valkenberg had ik nog nooit gereden en die vond ik echt schitterend. Wel een echte muur om op te rijden en toch tamelijk lang. De Leberg had ik ook nog nooit gedaan en die viel wat tegen. Niet echt supersteil maar zeer kort wel.
De Molenberg was ik ook nooit naar boven gereden. Die ligt er echt verschrikkelijk bij. Steil is die niet echt, maar ik was letterlijk aan het doorslippen op die slechte kasseien. Echt gevaarlijk door de slechte staat ervan. Die mogen ze er uithalen als het aan mij ligt ;-)
De kilometers gingen goed tot we na 50 km in een stortbui terecht kwamen. Kletsnat, koud en dan wat gaan schuilen onder een carport tot de bui wat was gaan liggen. We waren allen serieus aan het rillen en de volgende 10 km heb ik een klein klopke gehad. Geen verzuring maar door de koude voelden de bovenbenen heel stijf aan en kon ik geen maximum kracht geven. Toen de zon er doorkwam warmde alles terug op en liep alles terug veel beter.
Jammer genoeg konden we gisteren de Berendries niet oprijden. Deze lag nog altijd volledig open door werken. We zijn dan maar rond gereden en een ander klimmeke genomen. De Kasteeldreef zijn we dan afgereden en dan mijnen favoriete Elverenberg op. Die doe ik doodgraag.
Heel de rit heb ik proberen te doseren en op mijn kleine plateau blijven rijden. De laatste 25 km voelde ik me nog zo goed dat ik niet meer van de grote plateau ben gekomen. Het ging blijkbaar heel goed.
Uiteindelijk nog heel fris aangekomen met 102 km op de teller en 1100 hoogtemeters. Kan tellen, niet?
Allé, weer een goede opsteker en blijkbaar valt en staat toch alles bij het eten en drinken. Ik ga de trend proberen verder te zetten.
Deze seek probeer ik nog een training of 2 te doen en zaterdag staat de 80 km van de Parel van het Pajottenland op het programma. Hopelijk valt het dan ook goed mee ;-)
zaterdag 15 maart 2014
Iets geruster
Dinsdag was ik 's avonds vertrokken voor een kort ritje van een uur. Deze week had ik 's avonds weinig tijd dus moest ik meepikken wat ik kon.
Ik vertrok voor een mooi ritje richting Dendermonde langs wat landwegen om zo via het water terug te keren naar Aalst. De heenweg was tegen de wind in, de terugtocht wind in de rug. Net voor ik op het keerpunt was had ik het al in het snot: weer een total off-day. Het stuk langs het water voelde heel slecht aan en ik ben 75% verzuurd thuisgekomen en dit voor een ritje van amper 1u15 met gemiddelde van 25 km/u en nagenoeg geen hoogtemeters. En wat ik al totaal niet begreep was dat ik een gemiddelde hartslag had van slechts 133 slagen. In mijn schema is dit in de lange duur zone, een zone waarin ik uren zonder problemen moet in kunnen rijden.
Bij thuiskomst dacht ik de fiets aan de haak te hangen, zo slecht was het moraal :-(
Na wat afkoelen besloten om woensdag en donderdag niets te doen. Ik moest 's avonds toch op de kids letten tot na 19u dus ik had weinig kans om te rijden.
Vrijdag moest ik er eens uit, maar ik had opnieuw weinig tijd dus is het een snelle rit geworden om het hoofdje leeg te maken. Zowel op het werk als thuis is het een stressweek geweest en een ritje zou me goed doen.Ik ben op een 45 minuten uitgekomen, 18 km en een gemiddelde van 25 km/u. Das raar hé: onderweg kijk ik nooit naar de snelheid en toch kom ik altijd rond die 25 km/u uit :-D
De benen waren na de rit niet super, maar alleszins al beter dan dinsdag.
De voorbije dagen ben ik wel meer koolhydraten beginnen te eten. Elke dag bruin brood, pasta, vééél drinken, rode bietensap. Ook heb ik wat meer aandacht geschonken aan de lenigheid -> meer stretchen dus.
Vandaag stond de befaamde eerste voorbereidingsdag op het circuit van Zolder voor de deur. Met een klein en bang hartje vertrokken we deze morgen met 4 personen naar ginder. Heel de weg regen en enkele km's voor de afrit klaarde de hemel op :-) We hebben van de slag een hele dag geen regen meer gehad !
We hadden gekozen om vrije rondjes te rijden op het circuit. Een ronde op het circuit is net 4 km lang en mijn collega's wilden 80 km rijden dus 20 rondjes. Ik begon al te beven. Hoe kon ik nu 80 km rijden als ik dinsdag met moeite 30 km kon rijden :-s
Allé, we begonnen er aan op een rustig tempo. Ik ging me vandaag niet laten verleiden tot het volgen van snelle pelotons want anders ging ik me zeker opblazen. Soit, de eerste ronden gingen heel vlot. Op een normaal tempo reed ik 25 km/u gemiddeld, als ik iets hoger in hartslag ging ging ik tot 27,5 km/u.
Na 10 ronden hielden we even een stop om bij te tanken. Deze keer heb ik goed bijgetankt want ik voelde dat de benen al wat begonnen te protesteren precies. De eerste ronde na de stop voelde hierdoor wat raar aan. Maar de extra energie begon precies te werken en ronde na ronde ging het beter. Vanaf ronde 14 kon ik nog steeds het nijdig kort klimmeke op kracht naar boven rijden. Net voor ronde 20 kwam ik bij 3 gasten die iets over de 30 km/u reden en ik waagde mijn kans om ze eens een ronde te volgen. Ik ben uitgekomen op 30,5 km/u maar dit tempo kon ik toch niet meer dan 2 ronden volhouden. Nog een rondeke om los te rijden en zo sloten we de dag af... 85 km, 25km/u gemiddeld en 478 hoogtemeters. En nog belangrijker: een gemiddelde hartslag van 138 slagen, precies in de extensieve zone.
Maw, ik was trots op mijn eigen en al bij al ben ik iets geruster...
Nu stel ik me wel de vraag hoe het komt dat het vandaag zoveel vlotter ging ??? Ik heb al gezegd dat ik meer aandacht heb geschonken aan eten en drinken.
Gisteren veel pasta en bruin brood gegeten en veel gedronken. Deze morgen een bord Brinta, nog wat gewone pasta en een glas pompelmoessap. Onderweg naar Zolder heb ik voor de rit nog een drinkbus met sportdrank gedronken... Onderweg heel veel gedronken en op tijd gegeten. Tijdens de stop ook een peperkoek, droge granenkoek met rozijnen en stuk banaan gegeten en genoeg gedronken. Na de rit op de weg naar huis ook een bus recuperatiedrank gedronken.
Ligt het hieraan ? Heb ik in het verleden tijdens het rijden te weinig gedronken en gegeten ? Awel, ik weet het niet, maar ik ga dit zeker volhouden en opnieuw doen. Misschien heeft mijn lichaam dit gewoon nodig. Misschien ook niet en had ik vandaag gewoon een 'lucky day', wie weet het.
Soit, ik heb terug een strohalm waar ik me aan kan vasthouden...
Morgen ga ik zwemmen met de kids en maandag kan ik ook niet rijden. Dinsdag ga ik proberen om een 40 km te rijden en donderdag waarschijnlijk ook een ritje. Voor zaterdag is het nog een vraagteken, maar het zal volgend weekend ook een zware rit worden met wat meer klimwerk dan vandaag...
Ik vertrok voor een mooi ritje richting Dendermonde langs wat landwegen om zo via het water terug te keren naar Aalst. De heenweg was tegen de wind in, de terugtocht wind in de rug. Net voor ik op het keerpunt was had ik het al in het snot: weer een total off-day. Het stuk langs het water voelde heel slecht aan en ik ben 75% verzuurd thuisgekomen en dit voor een ritje van amper 1u15 met gemiddelde van 25 km/u en nagenoeg geen hoogtemeters. En wat ik al totaal niet begreep was dat ik een gemiddelde hartslag had van slechts 133 slagen. In mijn schema is dit in de lange duur zone, een zone waarin ik uren zonder problemen moet in kunnen rijden.
Bij thuiskomst dacht ik de fiets aan de haak te hangen, zo slecht was het moraal :-(
Na wat afkoelen besloten om woensdag en donderdag niets te doen. Ik moest 's avonds toch op de kids letten tot na 19u dus ik had weinig kans om te rijden.
Vrijdag moest ik er eens uit, maar ik had opnieuw weinig tijd dus is het een snelle rit geworden om het hoofdje leeg te maken. Zowel op het werk als thuis is het een stressweek geweest en een ritje zou me goed doen.Ik ben op een 45 minuten uitgekomen, 18 km en een gemiddelde van 25 km/u. Das raar hé: onderweg kijk ik nooit naar de snelheid en toch kom ik altijd rond die 25 km/u uit :-D
De benen waren na de rit niet super, maar alleszins al beter dan dinsdag.
De voorbije dagen ben ik wel meer koolhydraten beginnen te eten. Elke dag bruin brood, pasta, vééél drinken, rode bietensap. Ook heb ik wat meer aandacht geschonken aan de lenigheid -> meer stretchen dus.
Vandaag stond de befaamde eerste voorbereidingsdag op het circuit van Zolder voor de deur. Met een klein en bang hartje vertrokken we deze morgen met 4 personen naar ginder. Heel de weg regen en enkele km's voor de afrit klaarde de hemel op :-) We hebben van de slag een hele dag geen regen meer gehad !
We hadden gekozen om vrije rondjes te rijden op het circuit. Een ronde op het circuit is net 4 km lang en mijn collega's wilden 80 km rijden dus 20 rondjes. Ik begon al te beven. Hoe kon ik nu 80 km rijden als ik dinsdag met moeite 30 km kon rijden :-s
Allé, we begonnen er aan op een rustig tempo. Ik ging me vandaag niet laten verleiden tot het volgen van snelle pelotons want anders ging ik me zeker opblazen. Soit, de eerste ronden gingen heel vlot. Op een normaal tempo reed ik 25 km/u gemiddeld, als ik iets hoger in hartslag ging ging ik tot 27,5 km/u.
Na 10 ronden hielden we even een stop om bij te tanken. Deze keer heb ik goed bijgetankt want ik voelde dat de benen al wat begonnen te protesteren precies. De eerste ronde na de stop voelde hierdoor wat raar aan. Maar de extra energie begon precies te werken en ronde na ronde ging het beter. Vanaf ronde 14 kon ik nog steeds het nijdig kort klimmeke op kracht naar boven rijden. Net voor ronde 20 kwam ik bij 3 gasten die iets over de 30 km/u reden en ik waagde mijn kans om ze eens een ronde te volgen. Ik ben uitgekomen op 30,5 km/u maar dit tempo kon ik toch niet meer dan 2 ronden volhouden. Nog een rondeke om los te rijden en zo sloten we de dag af... 85 km, 25km/u gemiddeld en 478 hoogtemeters. En nog belangrijker: een gemiddelde hartslag van 138 slagen, precies in de extensieve zone.
Maw, ik was trots op mijn eigen en al bij al ben ik iets geruster...
Nu stel ik me wel de vraag hoe het komt dat het vandaag zoveel vlotter ging ??? Ik heb al gezegd dat ik meer aandacht heb geschonken aan eten en drinken.
Gisteren veel pasta en bruin brood gegeten en veel gedronken. Deze morgen een bord Brinta, nog wat gewone pasta en een glas pompelmoessap. Onderweg naar Zolder heb ik voor de rit nog een drinkbus met sportdrank gedronken... Onderweg heel veel gedronken en op tijd gegeten. Tijdens de stop ook een peperkoek, droge granenkoek met rozijnen en stuk banaan gegeten en genoeg gedronken. Na de rit op de weg naar huis ook een bus recuperatiedrank gedronken.
Ligt het hieraan ? Heb ik in het verleden tijdens het rijden te weinig gedronken en gegeten ? Awel, ik weet het niet, maar ik ga dit zeker volhouden en opnieuw doen. Misschien heeft mijn lichaam dit gewoon nodig. Misschien ook niet en had ik vandaag gewoon een 'lucky day', wie weet het.
Soit, ik heb terug een strohalm waar ik me aan kan vasthouden...
Morgen ga ik zwemmen met de kids en maandag kan ik ook niet rijden. Dinsdag ga ik proberen om een 40 km te rijden en donderdag waarschijnlijk ook een ritje. Voor zaterdag is het nog een vraagteken, maar het zal volgend weekend ook een zware rit worden met wat meer klimwerk dan vandaag...
zondag 9 maart 2014
We komen er!
Allé, ik timmer langzaam verder om terug op mijn oude niveau te geraken, maar ik merk vooruitgang.
Ik beperk me wel nog tot ritje van +- anderhalf uur.
Donderdagavond een rit gaan rijden van anderhalf uur met iemand die ik heb leren kennen. Hij gaat in juni ook de Ventoux beklimmen en woont op slechts 2 km van mijn deur. Zijn conditie staat wel al een serieus pak verder en dat heb ik de eerste 10 km goed mogen merken. Langs het jaagpad tegen 28 à 30 km/u, dat ben ik niet gewoon. Op de eerstvolgende klim ben ik voor de eerste maal gestorven :-D
Nadien wat kunnen recupereren en goed doorgekomen. Voor herhaling vatbaar, maar iets rustiger starten...
Vrijdagavond toch naar de dokter gegaan voor de aanslepende hoest. Overgevoelige luchtwegen door de infectie van de voorbije weken was de diagnose. Eindelijk iets straffer gekregen: puffer met cortisone. Hopelijk haalt dit iets uit...
Zaterdag een mooie rit gaan rijden: the Hills of Asse met de Triple R-groep. Slechts 36 km, maar wel 475 hoogtemeters. Kan tellen en het was een héél mooie ook. Hoedje af voor Andy die de route heeft samengesteld. Op het einde was ik nog tamelijk fris, wat ik niet had verwacht.
Vandaag had ik afgesproken met Stefaan, mijn fietscollega waarmee ik in juni naar de Ventoux trek. Vertrek was in Roosdaal en ik had gevraagd om niet té veel hellingen aan te doen na mijn rit van gisteren. NOT dus... :-( Het was opnieuw constant op en af. en ik had beter moeten weten. We hadden afgesproken om rustig te rijden, maar we kunnen het beide niet laten. Ik heb nagenoeg 85% van de rit op de grote plateau gereden en me dus laten doen hé. Beetje competitie tussen de 2 en niet willen afgeven. Resultaat: op de klimmen constant boven de omslagpols en uiteindelijk een gemiddelde hartslag van 150 wat te veel was. Hierdoor de laatste 4 kilometers beginnen te verzuren. Mede ook omdat ik te weinig had gedronken en pas toen ik de verzuring voelde een gelleke had gebruikt ipv naar gewoonte elk uur... Tja, dit soort ritjes zijn leuk (behalve de verzuring dan), maar missen hun doel volledig. Deze week zal het wat (geforceerde) extensieve trainingen worden en volgende zaterdag gaan we naar Zolder om op het circuit te gaan rijden met de fiets. Ben benieuwd wat dit gaat geven. Hieronder een voorsmaakje :-D
To be continued !
Ik beperk me wel nog tot ritje van +- anderhalf uur.
Donderdagavond een rit gaan rijden van anderhalf uur met iemand die ik heb leren kennen. Hij gaat in juni ook de Ventoux beklimmen en woont op slechts 2 km van mijn deur. Zijn conditie staat wel al een serieus pak verder en dat heb ik de eerste 10 km goed mogen merken. Langs het jaagpad tegen 28 à 30 km/u, dat ben ik niet gewoon. Op de eerstvolgende klim ben ik voor de eerste maal gestorven :-D
Nadien wat kunnen recupereren en goed doorgekomen. Voor herhaling vatbaar, maar iets rustiger starten...
Vrijdagavond toch naar de dokter gegaan voor de aanslepende hoest. Overgevoelige luchtwegen door de infectie van de voorbije weken was de diagnose. Eindelijk iets straffer gekregen: puffer met cortisone. Hopelijk haalt dit iets uit...
Zaterdag een mooie rit gaan rijden: the Hills of Asse met de Triple R-groep. Slechts 36 km, maar wel 475 hoogtemeters. Kan tellen en het was een héél mooie ook. Hoedje af voor Andy die de route heeft samengesteld. Op het einde was ik nog tamelijk fris, wat ik niet had verwacht.
Vandaag had ik afgesproken met Stefaan, mijn fietscollega waarmee ik in juni naar de Ventoux trek. Vertrek was in Roosdaal en ik had gevraagd om niet té veel hellingen aan te doen na mijn rit van gisteren. NOT dus... :-( Het was opnieuw constant op en af. en ik had beter moeten weten. We hadden afgesproken om rustig te rijden, maar we kunnen het beide niet laten. Ik heb nagenoeg 85% van de rit op de grote plateau gereden en me dus laten doen hé. Beetje competitie tussen de 2 en niet willen afgeven. Resultaat: op de klimmen constant boven de omslagpols en uiteindelijk een gemiddelde hartslag van 150 wat te veel was. Hierdoor de laatste 4 kilometers beginnen te verzuren. Mede ook omdat ik te weinig had gedronken en pas toen ik de verzuring voelde een gelleke had gebruikt ipv naar gewoonte elk uur... Tja, dit soort ritjes zijn leuk (behalve de verzuring dan), maar missen hun doel volledig. Deze week zal het wat (geforceerde) extensieve trainingen worden en volgende zaterdag gaan we naar Zolder om op het circuit te gaan rijden met de fiets. Ben benieuwd wat dit gaat geven. Hieronder een voorsmaakje :-D
To be continued !
dinsdag 4 maart 2014
Beetje bij beetje...
Zoals ik al zei in de vorige post ga ik me de komende weken beperken tot trainingen met een maximum van anderhalf uur en lichte intensiteit tot het virus langzaam uit mijn lichaam verdwijnt.
Zaterdag heb ik een kort ritje gedaan en al bij al tevreden thuisgekomen. Ok, het waren ook niet veel hoogtemeters en kilometers, maar ik ben momenteel al blij dat ik een uur kan rijden zonder te verzuren/verkrampen...
Zondag was het carnaval hier in Aalst en ik maak er een gewoonte van om op het einde van mijn training wat door het stad te gaan rijden. Ik had eerst wat kilometers gedaan rond Lede en dan naar het centrum getrokken. Daar 2 keer het parcours van de stoet gereden. Moet zegge, leuke sfeer op zulke dagen ;-)
Uiteindelijk toch 1u30 gereden en een 35 kilometers. Gevoel nadien was niet super, verre van zelfs, maar ik moet niet te veel verwachten.
Vanavond met de staart tussen de benen terug op de rollen gereden. De laatste 2 roltrainingen waren falikant afgelopen omdat de benen langs geen kanten wilden meewerken. De rollen dus in de living gezet en het ging al iets beter vandaag. De kuiten zorgen momenteel terug voor veel problemen. Het virus zit blijkbaar heel diep :-(
Zaterdag heb ik een kort ritje gedaan en al bij al tevreden thuisgekomen. Ok, het waren ook niet veel hoogtemeters en kilometers, maar ik ben momenteel al blij dat ik een uur kan rijden zonder te verzuren/verkrampen...
Zondag was het carnaval hier in Aalst en ik maak er een gewoonte van om op het einde van mijn training wat door het stad te gaan rijden. Ik had eerst wat kilometers gedaan rond Lede en dan naar het centrum getrokken. Daar 2 keer het parcours van de stoet gereden. Moet zegge, leuke sfeer op zulke dagen ;-)
Uiteindelijk toch 1u30 gereden en een 35 kilometers. Gevoel nadien was niet super, verre van zelfs, maar ik moet niet te veel verwachten.
Vanavond met de staart tussen de benen terug op de rollen gereden. De laatste 2 roltrainingen waren falikant afgelopen omdat de benen langs geen kanten wilden meewerken. De rollen dus in de living gezet en het ging al iets beter vandaag. De kuiten zorgen momenteel terug voor veel problemen. Het virus zit blijkbaar heel diep :-(
Abonneren op:
Posts (Atom)