Tussentijdse resultaten

Neeje, ik heb geen nieuwe inspanningstest afgenomen :-)
Ik ga een tussentijds resultaat geven van 3 maanden training, dus sinds het begin van mijn trainingen (inclusief rollen) begin september:

> September:

507 kilometer
21 uur
1621 hoogtemeters

> Oktober:

591 kilometer
23 uur
2139 hoogtemeters

> November (tot 26 november):

474 kilometer
18 uur
993 hoogtemeters

Totaal:
64 uur

1572 kilometer
4753 hoogtemeters

Op zich niet slecht vind ik. Een dikke 500 kilometer, 20 uur, en 1200 hms per maand.

Tijdens de wintermaanden zal dit aantal wel een stuk zakken. Ik zal minder buiten rijden en meer op de rollen. Als ik eens buiten zal rijden zal het niet meer dan 60 km worden. Kan toch niet meer zo goed tegen de koude als enkele jaren geleden... raar.

Op de rollen wil zeggen: minder lang (max. 1 uur), minder kilometers, maar wel hogere intensiteit. 1 uur rijden op de rollen komt bij mij overeen met 2 uur buiten rijden.
Ook het aantal hoogtemeters wordt niet bijgehouden op de rollen, dus zal dit njet worden :-)

We zien wel.

Ik zit wel een partner te zoeken om toch soms eens buiten te rijden :-(

Anderhalf of 2 uur per week in het weekend alleen rijden is niet zo leuk en zou ik liever met een partner of groep rijden. Zou een pak leuker zijn :-(

Komt in orde... :-)

Dinsdagavond had ik op de rollen gereden en het ging voor geen meter. Geen kracht in de benen en ik voelde precies alsof ik elk moment ging stilvallen. Ik heb toen de 45 min uitgereden, maar tevreden was ik toch niet. Enige lichtpunt was de hartslag welke gezien de omstandigheden toch laag bleef.
Ik wist dus dat het van de rug kwam ! Die avond heb ik wel nog at lichte McKenzie gedaan in de hoop dat dit deugd ging doen.

Donderdagavond ben ik met een ei in mijn gat op de fiets gesprongen om de benen eens te testen na het debacle van dinsdag. Wonder boven wonder ging het supergoed. De kracht was er terug en het was een lichte intervaltraining waar ik al eens tot 146 hartslagen mocht gaan en het voelde super gaan. Ik heb wel niet extra gepusht. Geen onnodige risico's.

Woensdag bij Koen was dus ook goed uitgedraaid en gisterenavond mocht ik terug gaan voor mijn eerste kine-beurt. Ik werd aangenaam ontvangen door Nele, één van de kine's die voor Koen werkt.
Supervriendelijk meiske waar je je direct thuis bij voelt. De eerste 10 minuten overliepen we de symptomen en de klachten om een duidelijk beeld te vormen van de rugproblemen.
We zijn dan direct begonnen met het aanleren van de McKenzie-oefeningen. De onderrug was/is heel stijf en hier moet ook aan worden gewerkt, maar het zou moeten verdwijnen naarmate de tijd vordert...

De oefeningen zijn pittig, maar goed doenbaar om eens tussendoor uit te voeren. Wat is ook de bedoeling is ! Voorheen deed ik de oefeningen één keer per dag, 's avonds, maar vanaf nu is het de bedoeling om de oefeningen 5 keer per dag te doen. Voordeel is dat je hiervoor niet op de rug MOET gaan liggen, al staande kan je ze normaal ook doen, dus op het werk zal het wel lukken.
Door de oefeningen zoveel uit te voeren, druk je de discus langzaamaan terug tussen de wervels. Belangrijk is dat ik tijdens de oefeningen zeker geen uitstraling voel in de benen. Ik mag wel (toenemende) pijn hebben tijdens de oefeningen, maar nadien moet die snel verdwijnen.
Nu voel ik de last in de onderrug, als een gordel en naarmate de tijd moet die pijn/last zich terugtrekken tot 1 bepaald punt en nadien (hopelijk) verdwijnen.
De frequentie van de oefeningen gaat met de tijd ook afnemen.

Maandag terug en langzaamaan de problemen proberen op te lossen.

Vandaag terug een 45 min op de rollen gereden en morgen anderhalf uurtje op de baan.

'Komt in orde', zei ene Raymond Van het Groenewoud :-)

To McKenzie or not to McKenzie :-)

Vandaag langs geweest bij Koen van HIKO om de resultaten van de scan te gaan tonen en een nieuw schema voor de rest van november op te halen.

Vrijdag moet ik voor de eerste keer bij hem langsgaan voor het aanleren van de McKenzie-oefeningen.
Hij zag het rooskleurig in en zei dat het wel in orde ging komen :-) Dat belooft !

Voor de rest nieuwe trainingen gekregen voor de komende weken. Vooral op de rollen en in het weekend op de rollen. De rollen mag ik nu ook al 3 keer per week doen, maar 4 trainingen per week past momenteel niet in mijn schema ;-), ook al is het maar 40 à 45 minuten.
Dit weekend is het 'rustig' met slechts anderhalf uur aan gewoon tempo (max0 145 hs).

Nu de temperatuur buiten een flinke duik neemt, heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens na te vragen wat de koudere temperatuur met de hartslag doet tijdens de trainingen.
Eerst en vooral vertelde hij me dat hij zijn 'mensen' nooit laat trainen onder de 4°, dus dat belooft ;-)
Ik heb vorige zaterdag al bij 3° gaan rijden, dus ja...
In het algemeen kan je hartslag iets zakken, maar normaal blijft deze dezelfde. Wat hij wel direct vertelde, was dat je lichaam evenveel transpireert bij koude temperatuur en je dus evenveel moet drinken.
Dat laatste is logisch, maar ik transpireer toch minder bij lage temperaturen hoor. Je merkt dit toch aan je natte ondershirt ? :-)

We zien wel wat de eerste sessie op vrijdag brengt :-D

Wat te doen ?

Deze avond langs gegaan bij de fysiotherapeut om de resultaten van de MR-scan te bekijken/bespreken.
Mijn laatste MR-scan van de onderrug dateerde van 2008 dus heeft hij ze naast elkaar geplaatst.

Simpele conclusie: er is dus een duidelijke hernia aan de linkerkant en de hernia is op 5 jaar tijd duidelijk toegenomen. De uitpuiling duwt tegen de zenuw waardoor ik de uitstraling in mijn linkerbeen heb.

Van een operatie is geen sprake, maar er zijn mogelijkheden om erger te voorkomen en dit is McKenzie...
Pfff... weeral hetzelfde antwoord.
We gaan eerst dus proberen via een kinesist om me de oefeningen correct aan te leren.

Na 5 weken gaan we alles herbekijken en als het niet veel uitgehaald heeft, gaat er waarschijnlijk een eerste epidurale inspuiting volgen. Er zit momenteel een ontsteking rond de hernia dus de inspuiting zou de ontsteking oplossen en hierdoor zal de druk iets afnemen en dus de uitstraling afnemen. Allemaal mooi in theorie, maar...

Zijn zinnetje op het einde vond ik wel geslaagd: Gelukkig ontdekken we dit niet een maand voor de beklimming van de Mont Ventoux... nu kunnen we er nog iets aan doen.

Het is wat ik al had gezegd: ik ga er mee moeten leren leven en het uiterste uit het sporten halen binnen mijn beperkingen. Ik ga dus geen gewone voorbereiding kunnen hebben als iemand zonder rugklachten en daar moet ik me bij neerleggen. But I'm not giving up, al heeft mijn moraal deze avond een flinke deuk gekregen.

Niet mijn beste avond dus :-(

Ondertussen gisteren wel mijn nieuw motto gevonden, dank zei een fietscollega. Merci, Janneke ! ;-)

Back in business

Drukke week op het werk, kalme week op de fiets. Mag ook eens zeker, al heb ik het liever omgekeerd :-)

Maandag op de rollen, dinsdag, woensdag en donderdag geen fiets en vrijdag en vandaag terug op de fiets.

Vrijdagavond moest ik eerst naar het ziekenhuis voor de MR-scan van de onderrug. Was er voor de verandering eens snel buiten, dat gebeurt niet veel in het OLV ;-)
Maandag heb ik afspraak met de arts om de resultaten te bespreken. Hopelijk valt de diagnose mee. De laatste dagen viel het met momenten wel mee. De ene dag al wat meer uitstraling dan de andere...

Na de scan toch nog snel eens op de rollen gesprongen en een half uurtje warm-up gedaan. Pittig, maar tevreden :-)

Vandaag terug eens buiten gaan rijden. Man, wat deed dit deugd, alleen was het echt berekoud. Al van deze morgen was er veel mist en die is hier de hele dag blijven hangen waardoor het nog killer aanvoelde.
Eerst uurtje 'opwarmen' door wat pittige klimmen in de buurt op te rijden en nadien halt gehouden aan de wielerpiste van Affligem. Daar heb ik samen met Andy en Sarah van de Triple R-groep wat (+- 85) rondekes gereden. Is echt eens leuk. Ga ik meer naartoe gaan, denk ik :-)
Uiteindelijk thuisgekomen met net geen 60 km en heel tevreden. De koude voelde niet echt goed aan, maar ja, beter dit dan altijd thuis op de rollen te rijden.

Morgen ga ik ook een training afwerken nu het toch droog blijft. Ik ga 2 uurkes in de lange duur-zone rijden, met tussendoor sprints van 300 meter. Eigenlijk dus dezelfde training die 2 weken geleden in het water is gevallen door de stormwinden...

Maandag na mijn afspraak in het ziekenhuis ga ik terug bij Koen van HIKO om mijn schema van november op te halen zodat ik terug 'gepland' kan trainen.

Ah ja, de trip naar de Mont Ventoux is ook geregeld. We rijden mee met de bus naar ginder en verblijven in hotel Burrhus in Vaison la Romaine, een kleine 20 kilometer van Bédoin. Ideaal als opwarming voor we aan de klim van de Ventoux beginnen. Alleen zal ik nadien die 20 km moeten kruipen om terug te geraken ;-)
Alles is dus geregeld en ik kan me 100% concentreren op de beklimming van de kale berg !

En nog iets !!!!!

Er staat MISSCHIEN nog iets op de planning volgend jaar. Gisteren is een e-mail op het werk rond gegaan. Blijkbaar wil de firma volgend jaar deelnemen aan Climbing for Life. In 2014 gaat deze om 31 augustus door op de Col de Tourmalet. Vorige jaren ging deze altijd door op de Galibier.
Ik heb me opgegeven als 'geïnteresseerd', dus we zien wel. Waarschijnlijk tegen het einde van dit jaar heb ik er meer info over. Afwachten dus, maar eerst de Ventoux in juni en dan de Tourmalet in augustus... ja zeg, I'm starting to shit my pants

Vandaag al wat beter met de rug...

In afwachting van de MR-scan van de rug, moest ik me dus beperken tot het rijden op de rollen en dit heb ik ook gedaan dit weekend.

Vrijdagavond heb ik een klein ritje van een half uur gereden wegens tijdsgebrek en zowel zondag als maandag een uurtje? Weliswaar in lage hartslagzones, maar hé, beter dan niets hé.

Zondagmorgen ging het wel langs geen kanten :-(
Zaterdagavond had ik wat MacKenzie-oefeningen gedaan en blijkbaar ben ik wat te ver gegaan.
Ik moet zeggen dat de uitstraling naar de linkerkant door de oefeningen nagenoeg weg is, maar de hele onderrug was zondagmorgen heel stijf en het voelde heel pijnlijk aan. Eigenlijk had ik die ochtend niet mogen rijden, maar ja, na het ontbijt vloog ik er direct in en dat was niet echt een succes.
Na de eerste blok van 20 minuten ben ik even moeten stoppen omdat de batterij van de laptop leeg was en met mijn stomme kop had ik de meldingen genegeerd. Dat heeft me wel wat gekalmeerd.
Ik mocht dus opnieuw beginnen en ben dus uitgekomen op 1u20. Rugje was heel stijf nadien, dus was ik niet echte tevreden.

Deze morgen opnieuw eens kunnen blijven liggen en de rug was al een stuk beter. Ik ben wel niet direct opo de rollen gespringen. eerst met vrouw en kids naar de jaarmarkt gegaan en pas in de namiddag tijdens de cross een uurke op de rollen gereden. Ging al een pak vlotter en beter dan zondag.

Ik heb de laatste tijd echt het gevoel dat ik niet 's morgens vroeg mag gaan rijden. Mijn ritten later op de dag of 's avonds verlopen altijd veel beter. Precies dat mijn lichaam nog niet wakker is...

De komende 3 dagen zal de fiets aan de kant blijven staan. Ik heb lange dagen op het werk gepland dus krijgt het werk even wat voorrang. Vanaf vrijdag kan ik terug aanpikken. Vrijdag rollen en misschien zaterdag en zondag een rit, afhankelijk van de rug. De Triple R-groep gaat zaterdag op de buitenpiste in Affligem rijden. Misschien dat ik dit meeneem als training, ALS het niet regent natuurlijk...

Alpe d'Huez: CANCELLED !

Jaja, je leest het goed, ik zal volgend jaar de Alpe d'Huez niet beklimmen !

Pas op hé, het komt als een evengrote schok aan als voor jou ! ;-)
Inderdaad, de Alpe d'Huez is afgesprongen, maar er is een vervanger.

De laatste weken was ik me steeds meer en meer zorgen aan het maken over het plannen van de trip.
We moesten een auto huren, naar ginder rijden, een hotel regelen, ritten ter plaatse uitstippelen, de Télégraphe en de Alpe d'Huez beklimmen en nadien terugkeren naar België.

Veel planning, veel tijd en tamelijk veel geld. Het kostenplaatje bleef maar oplopen en dat zonder echte hulp :-(
De rit heen en terug moest ik ook zelf rijden, want mijn collega rijdt nog niet met de auto. 9 uur in de auto per rit zal mijn rug zeker geen goed doen.

Maar niet getreurd, een andere fietscollega van mij vertelde dat zijn doel voor volgend jaar de Mont Ventoux was en hij ging het ook op zijn eentje plannen.

Moest het nu juist lukken dat ik deze week in de streekkrant een advertentie van Sporta zag over hun evenement: de "Mon Ventoux", meerbepaald de Ventourist.

De Ventourist is een organisatie van Sporta dat op 21 juni volgend jaar de Mont Ventoux gaat beklimmen. De hele dag wordt geregeld. Je moet maar eens op de site kijken wat er allemaal wordt aangeboden.

Ik heb me gisteren ingeschreven en mijn fietscollega ook. Op 21 juni 2014 gaan we dus de Mont Ventoux beklimmen ! Ik kan het nog niet goed geloven. Geen 14 km klimmen, maar wel 22 km klimmen. Gemiddelde stijgingspercentage ligt iets lager, maar het zal evengoed afzien worden, al dan niet zwaarder...

Sporta biedt ook de mogelijkheid om met een bus naar ginder te gaan en ter plaatse te logeren. Hierover moeten ik en mijn collega nog over beslissen, maar ik ben 99% zeker dat ik het er ga bijnemen.

Duuuuuuuus, er staat veel te veranderen. Alles schuift een extra maandje op, dus extra trainingstijd en wat beter weer ook. Hopelijk is de Mistral-wind ons goedgezind en zullen we in goede omstandigheden de magische kale berg mogen beklimmen samen met duizenden andere lotgenoten.

Doeme, ik mag de titel van de blog ook al veranderen :-)
En een ander achtergrondje en een nieuw overzicht van de Mont Ventoux. Jawadde, ik zal weer wat werk hebben.
Maar 'raar maar waar', er valt precies een grote last van mijn rug. Ik kan me nu meer concentreren op het fietsen en me rustig voorbereiden.

Mochten er nog mensen zijn die de 'Mon Ventoux' zien zitten, geef maar seintje. Naar wat ik heb gelezen is het een superorganisatie en zal het een superleuke dag boordevol ervaringen worden :-)

-- Op naar de Mont Ventoux !!! --

Afwachten :-(

Deze namiddag afspraak gehad met de fysiotherapeut (Dr. Parys in het OLV) en het wordt afwachten.

Hij wil geen risico nemen en daarom wordt er volgende week donderdag een MR-scan van de onderrug afgenomen.
Mijn vorige scan dateert al van 2008 en ze kunnen nadien een vergelijking maken om na te gaan of de situatie verslechterd is.

Volgende donderdag dus MR-scan en de maandag daarop terug voor de evaluatie van de scan. Nadien kan worden bepaald wat eventueel te doen. Waarschijnlijk kunnen inspuitingen al relaas bieden, maar we gaan niet te ver vooruit kijken.

In de tussentijd mag ik zonder problemen blijven fietsen, maar niet te veel kracht.
Ik heb naar Koen gebeld en de trainingen zullen uitsluitend op de rollen gebeuren en in de lage(re) hartslagzones.
Geen probleem voor mij, want de komende dagen geven ze toch barslecht weer op.

Om de last/pijn wat te verlichten moet ik MacKenzie-oefeningen. Die ken ik nog van toen ik rugschool volgde. Is eigenlijk een 'lichte versie' van stabilisatie. Er wordt geen kracht gezet, maar het zijn extensieoefeningen voor de wervelkolom.

TO BE CONTINUED

Fotookes pakken

Yep, vrijdag mag ik fotookes laten nemen van mijnen rug :-D

Gisteren bij Koen van HIKO geweest om mijn nieuw schema op te halen, maar al snel kwamen de rugproblemen ter sprake.
Het gesprek werd direct heel serieus en hij begon wat 'nerveuser' rond te lopen. Hij vertelde me direct over een nieuwe orthopedist in het OLV ziekenhuis van Ninove/Aalst die tevens ook een sportarts is.
Ze kennen elkaar en hij heeft hem deze morgen direct op de hoogte gebracht van het probleem.

Tegen dat ik naar het secretariaat van het ziekenhuis belde om een afspraak te maken, wisten ze er van. Nadat ik vrijdag bij de orthopedist ben geweest moet ik direct bij Koen terug gaan om de rest van het trainingsschema op te halen. Ik heb nu enkel wat roltrainingen gekregen van +- 40 minuten voor deze week en volgende week.

Awel, dat is de eerste keer dat ik me a) begrepen voelde en b) zo onder de indruk was van een begeleidende sportdokter. Dus hoedje af voor de Koen !!!

Met andere woorden: vrijdagnamiddag moet ik bij de orthopedist gaan om een scan te laten nemen en te kijken wat het probleem is. Momenteel zit ik met uitstraling naar de volledige linkerkant tot aan de knie. Plezant is anders. De hele rug doet pijn en hierdoor verkrampt het lichaam...

Ik mag momenteel ook enkel op de rollen rijden. Ik heb vanavond een 50-tal minuten op de rollen gereden en het ging eigenlijk wel zeer goed :-) Niet echt veel krachtverlies gemerkt en een goed gemiddelde wattage getrapt.
Het wil dus niet zeggen dat ik niet meer mag fietsen, maar het moet wel wat gecontroleerder. Niet meer buiten rijden, wat ik momenteel niet echt erg vind met het rotweer van de laatste dagen.
Het wordt ook tijd om wat filmpkes op de laptop te bekijken dus ik trek het me echt niet aan :-)

Mijn mountainbike-rit van vrijdag is ook ter sprake gekomen. Hier was er dus echt een misverstand bij mijn trainingsschema van oktober.
Hij had op het schema van oktober voor de weekendtrainingen de melding racefiets/MTB gezet. Ik dacht dat ik mocht kiezen tussen de racefiets (baan) of de mtb (offroad). NOT !!!!!! ;-)
Ik mag dus totaal nog niet off-road gaan, geen ploeteren in de modder of teveel power-fietsen.
Het zijn dus nog altijd baanritten, maar naargelang de weersomstandigheden mag ik kiezen om te rijden met de racer of de mtb. Silly me :D

Mijn MTB-rit van vorige vrijdag was dus eigenlijk 'not done'. Het zal zeker niet slecht geweest zijn, maar a) de gemiddelde hartslag was te hoog, b) de rug is te zwaar belast geweest en c) krachttraining (wat MTB toch vaak wel is) is momenteel nog niet aan de orde.

Dus... afwachten tot vrijdagnamiddag wat de orthopedist zegt.
Ik ging normaal gezien vrijdagavond de nightride van Affligem rijden, maar deze komt nu dus op de helling te staan. Ten eerste weet ik niet of ik op tijd terug ga zijn van het ziekenhuis en ten tweede, ga ik groen licht krijgen of moet ik mijn mondje houden :-) En dit laatste is het duiveltje op mijn schouder dat spreekt :-D
Nu, de komende dagen geven ze nog veel regen op dus zal het sowieso ploeteren worden. Zou het dan niet beter zijn om 's avonds rustig een uurtje op de rollen te rijden ? Dit is het logisch verstand dat aan het spreken is :-D

Ziekjes :-(

Vanavond eens naar de dokter gaan. De rug speelt me teveel parten en ik ga eerst eens raad bij hem vragen.
Ik voel me ook al een hele dag minder dus volgens mij is er iets aan het 'broeden' vanbinnen :-(

Waaraan ik het goed merk is de hartslag: altijd verhoogd en mijn rustpols is de laatste dagen niet meer onder de 50 slagen te krijgen. Mijn lichaam is precies ergens tegen aan het vechten.
Infectie misschien ? Zou kunnen verklaren waarom ik me minder voel...

Ik ga ook vragen om mijn bloed te laten controleren. Misschien zien ze daar iets aan.

Morgenavond moet ik een nieuw schema halen en hopelijk weet ik tegen dan iets meer en kan het schema wat worden aangepast.

Veel vragen en ik hoop op wat betere tijden :-(

We'll see :-)

Rug blijft parten spelen

Gisteren teruggekomen van 3 daagjes weg met het vrouwtje en op een of andere manier zal het wel deugd gedaan hebben. Even weg van de kinderen, wat quality time met de vrouw, maar al bij al toch vermoeiende dagen. Eerste dag wat sightseeing in Spijkenisse en de dag nadien in Rotterdam en dit is toch wat uurtjes stappen en slenteren... Het bed ginder was zalig, maar toch te hard naar onze zin met als gevolg dat het rugje niet echt tevreden was.

De dagen na mijn bezoek bij de osteopaat waren niet echt schitterend. De onderrug blijft stijf en bij lange tijd zitten begint alles te verkrampen :-(

Gisterenochtend in het hotel in de fitnesszaal toch een half uurtje op de hometrainer gereden en daar merkte ik wel op dat de kracht er wel is, alleen die onderrug hé

Vandaag stond de volgende training op het programma en ik gunde me vandaag een 'follieke': een MTB-toertocht in Baardegem, een rit waar ik al jaren naartoe ga en me altijd goed amuseer.

Deze morgen opgestaan, wat Brinta naar binnen gekapt en de bike op. De verwachte lichte regen die ze deze voormiddag opgaven, was totaal geen sprake. Ook de temperatuur lag hoger dan verwacht dus had ik me wat overkleed. Na enkele kilometers heb ik wijselijk het regenvestje uitgedaan en gewoon met windbreker en tussenseizoensvestje doorgereden. Ook voor de eerste keer de Northwave Celsius Arctic GTX aangetrokken en geen seconde beklaagd. Niet te warm, waterproof en je kan er vol mee in de modder stappen :-)

En modder was er. Niet overdreven veel, maar het lag er overal 'sappig' bij. Normaal rijd ik altijd met Racing Ralph voor en achter, maar nu toch de Rocket Ron vooraan gestoken voor wat meer grip.

Ik kon vandaag inpikken op het parcours op ongeveer een 4 kilometer van mijn huis dus het was ideaal.

Eerlijk: het eerste uur liep van geen meter. Niet meer gewoon om met de MTB te rijden en bijgevolg 3 kilo extra mee te sleuren. Ook zat de onderrug muurvast deze morgen en ik dacht er al aan om na 2 km terug te keren :-(

Nu, de laatste maanden heb ik al wat meer op mijn tanden leren bijten en ik weet dat ik bij sommige ritten het 'diesel'-effect heb dus ben ik blijven doorrijden.
Met de MTB off-road je hartslag onder controle houden is voor mij geen sinecure en dat merkte ik al de eerste kilometers.

Naargelang de rit vorderde ging het steeds beter en beter. De onderrug gaf enorm veel last, maar ik merkte geen krachtverlies ! De hartslag begon wat te zakken en ik begon deze juist onder mijn  omslagpunt te krijgen. Verre van ideaal, maar ja, doseren in het MTB'en is nooit mijn sterkste punt geweest.

Uiteindelijk gingen de kilometers vlot voorbij en ik ging normaal gezien de 35 km rijden, maar toen de splitsing met de 46 km verscheen, niet nagedacht en deze gevolgd. De rit had een hoog Bloso-gehalte, waarmee ik bedoel dat er veel Bloso-trajecten werden gevolgd. Ik ken de streek héél goed, maar toch heb ik nog enkele nieuwe baantjes leren kennen.

Op het einde kon ik nog steeds goed kracht zetten en de soms pittige klimmetjes kwam ik vlot boven.

Uiteindelijk thuisgekomen met net 60 km en met een goed gevoel. De rug deed enorm veel pijn, maar er was geen verzuring. De trainingen werpen precies wel hun vruchten af of ben ik verkeerd. Ik heb onderweg ook nagenoeg geen onderbrekingen gehad, dus het is een serieuze verbetering voor mij.

Aan de rug ga ik wel iets moeten doen, maar wat ? Terug naar de osteo of toch eens verder naar laten kijken... Ik weet het echt niet. Dinsdag moet ik mijn nieuwe trainingsschema voor november gaan oppikken en misschien ga ik daar eens mijn licht opsteken. Misschien kan het opgelost worden met wat kine. Omdat ik nu geen krachtverlies meer merk, ligt het probleem misschien gewoon bij de spieren ? Ontsteking misschien ?
To be continued.

Zondag ga ik 2 uurtjes op de baan rijden. 2 uur lang lange duur (hoog) hartslagzone met om de 15 minuten een sprint van 500 meter. Snelheidstraining zeker ?

Seeya later.