dinsdag 31 december 2013

Laatste post van het jaar !

Idd, het einde (van het jaar) is in zicht en daarom wil ik iedereen een goed eindejaar toewensen !

Dat alle dromen, wensen of doelen voor 2014 mogen uitkomen. Ik hoop hetzelfde voor mij. Hopelijk een iets beter jaar dan 2013 want 2013 is niet altijd van een leien dakje gegaan.

Happy 2014 !!!

Om het jaar met wat personlijke trainingsstatistieken te eindigen:

Overzicht maand december:

Totale tijd gereden: 18 uur 38 minuten waarvan 11 u 18 m buiten en 7 u 20 m op de rollen
Totale afstand gereden: 404,80 km waarvan 237,87 km buiten en 166,93 km op de rollen

Niet super, maar niet slecht gezien de rugproblemen.
Januari moet sowieso een pak beter! Terug naar minstens 20 u en 500 km.

Overzicht eerste 4 maanden training:

Totale tijd gereden: 81 uur 56 minuten waarvan 59 u 10 m buiten en 22 u 46 m op de rollen
Totale afstand gereden: 2028,60 km waarvan 1351,14 km buiten en 677,47 km op de rollen


Maakt een gemiddelde per maand van 507,15 km en 20u29m.


Tot volgend jaar !



zondag 29 december 2013

Mooi weer vandaag...

We moeten niet klagen de laatste weken met het weer.
Ok, we hebben al wat dagen met regen gehad, maar tussendoor kunnen we nog altijd gaan rijden bij aangename temperaturen, vorst-, sneeuw- en ijsvrij.

Vandaag was zo'n dag. Goe fris deze morgen, maar eenmaal de kin bevroren is, voel je dat niet meer en kan je beginnen genieten... :-) De kin ontdooit later wel ;-)

Met de rug is het al wat beter. Sinds gisteren ben ik terug begonnen met de stretchoefeningen. McKenzie doe ik nog 2 à 3 keer per dag en gaat wel goed. Maar de rug voelt wel enorm stijf aan.

Vandaag 50 km buiten gaan rijden en het viel al bij al goed mee. Terug eens de racer genomen ipv de mtb en dat is toch een verschil hoor. Andere manier van rijden. De hartslag moest vandaag tussen 128 en 136 blijven, maar dat is voor mij wishfull thinking :-( Uitgekomen op een gemiddelde van 139.
Ik moet nog altijd leren dat om op hartslag te rijden, je je soms moet opofferen en je snelheid moet kunnen laten zakken, ook al steekt moemoe je daardoor voorbij :-s
Volgende keer beter...

Morgen 50 minuten blokjes trainen op de rollen, dinsdagavond rust (mijn madam zou het me toch niet vergeven als ik op oudejaarsavond op de rollen rijd ;-) ) en woensdag zet ik het jaar direct goed in met een rit van 2 uur langs de kanten van Zottegem...

Al bij al ben ik deze maand toch bijna aan 20 uur rijden geraakt. Het totaal aantal kilometers ligt lager, maar da's logisch door het rijden op de rollen... Volgende week definitieve cijfers :-)




donderdag 26 december 2013

Abonnement bij de osteopaat

Maandag moest ik een pak klusjes in huis doen en een hele dag van hier naar daar gehold, bukken, trekken, sleuren, ... Op het einde van de dag had ik veel gedaan, maar ik voelde het goed aan het lichaam.
Die nacht niet zo super geslapen door de vele wind en 's morgens niet zo fris opgestaan en de rug (allé, eigenlijk gans het lichaam) voelde wat stijf aan. Ik moest nog tamelijk wat werk doen dus ja, terug beginnen werken hé... en toen is er bij het opheffen van een tafel iets in de onderrug geschoten :-(

Dinsdag en gisteren nagenoeg niets kunnen doen, maar gisterenavond toch een uurtje op de rollen gereden. De kracht was er, maar ook de pijn in de onderrug.
Opgelet, ik had nagenoeg geen uitstraling naar de onderbenen, dus het was niet de hernia die problemen gaf. Ook het vooroverbuigen ging moeilijk (lees: niet) omdat er iets de beweging naar voren blokkeerde.

Vandaag ben ik een uurtje buiten gaan rijden met de MTB en nadien nog een halfuurtje uitrijden op de rollen.

Vanavond afspraak dus bij de osteo en er zijn jammer genoeg weer een pak manipulaties moeten gebeuren. En opnieuw zaten de 2 onderste wervels geblokkeerd. Alles zit los nu, maar het voelt allemaal nog wat pijnlijk aan. Vanavond nog een liter of 2 water drinken om alle afvalstoffen snel laten af te voeren en hopelijk morgen wat beter. Ik zou beter een abonnement nemen bij diene gast, zal goedkoper uitkomen :-)

Morgen is rustdag qua fietsen. Zaterdag misschien op de rollen en zondag als alles goed is met de rug eens een langere rit in de extensieve zone...
Zondagavond ga ik naar de cross in Diegem. Daar ga ik al enkele jaren naartoe en de sfeer is daar altijd schitterend :-D

Ah ja, morgen ga ik mijn nieuwe wielset bestellen en ik ga de resultaten van de poll volgen: ALL IN BLACK !
Velgen in zwart met custom donkere stickerset, zwarte naven en zwarte spaken en nipples. Geen tralala en zo simpel mogelijk :-D





dinsdag 24 december 2013

Prettige feesten !

Op deze kerstavond even niet aan fietsen denken, maar de benen onder tafel schuiven en genieten van de familiale sfeer.

Aan iedere blogvolger een zaaaaaalig kerstfeest gewenst en niet te zat hé ;-)

Enjoy !

Groetjes,
Britt, Amber, Katrien en Tim


maandag 23 december 2013

Time to vote !

Nee, je mag/kan nog niet stemmen of ik de top ga halen of niet... ik wil nog iets van zelfvertrouwen behouden ;-)

Neeje, ik zou deze week mijn nieuwe wielset willen bestellen en ik twijfel nog enkele dingen. En daarom klop ik eens bij jullie aan.

Even samenvatten.

Als velg heb ik voor de Pacenti SL23-velg gekozen. Hieronder wat uitleg over de velg gehaald van de FB-pagina van Wheel Tec:

De Pacenti Cycle Design SL23 velgen zijn in korte tijd een van onze populairste allround velgen geworden. Deze door Kirk Pacenti ontworpen velg verenigt een aantal van onze favoriete velg eigenschappen. Een breed en aerodynamisch profiel, een laag gewicht, tubeless-friendly, een sterke constructie en een zeer goede gewichts-stijfheids ratio. Deze velg meet 24mm breed, daar waar veel "klassieke" velgen niet verder komen dan 19 a 21mm. Een brede velg heeft het voordeel dat de band "boller" komt te staan en bij lage druk beter ondersteund wordt Hierdoor blijft vormvastheid beter behouden. Het volume neemt toe, en de daardoor kun je met lagere druk rijden terwijl de wielen toch als een scheermes blijven sturen! Dit verhoogt het comfort voor de rijder, terwijl de grip toeneemt en de rolweerstand afneemt. Een bijkomend voordeel is de aerodynamischer overgang tussen de velg en de band. De SL23 heeft een gelaste verbinding en een CNC afgedraaid remvlak met slijtage indicatoren. 





De keuze van de naaf ligt ook vast en het is de Acros .54-naaf geworden. Hieronder ook wat uitleg:

De Acros A-Hub .54 Road is in korte tijd een van mijn meest gebruikte road-naven geworden, en terecht! Deze naaf is licht en robuust. Door de uitgekiende flenshoogtes en de korte afstand van de rechter flens tov de cassettebody, dragen deze naven goed bij aan de stijfheid van het achterwiel. De afdichting en de lagering zijn uitstekend. Er is heel slim een naaldlager in de cassettebody gebruikt, precies op het punt waar deze het zwaarst belast wordt. Half-ceramische en vol ceramische lagering zijn optioneel bij de Acros naven. Zwart, wit, rood en chroom zijn de standaard kleuren, (bijna) alle andere kleuren zijn optioneel.

Nu blijven de spaken en nipples nog over.

Heel in het begin wou ik mijn Roubaix zou donker mogelijk afwerken en toekomstige nieuwe wielen moesten ook volledig zwart worden, maar nu begin ik ook al te wennen aan het witte zadel en het witte stuurlint (dat volgend jaar wel gaat veranderen in een donkergrijs exemplaar dat ik al liggen heb) dat ik nu ook twijfel om iets van wit in de wielen te verwerken.

Bij WheelTech hebben ze voor de SL23-velg een custom dark stickerset in plaats van de standaard stickerset dat in het rood is (zie afbeeldingen hieronder) dus zit er al wat wit en donkergrijs in het wiel verwerkt.



Maar nu, twijfel ik over de spaken en nipples.
Eerst dacht ik om geen stickers op de velg te zetten en alle spaken in het wit te nemen, maar de meerprijs voor een witte spaak is 3,25 euro :-(. Op 44 spaken (20 voor en 24 achter) komt dit op een meerprijs van 143 euro en dat vind ik te veel gewoon voor een ander kleurtje.
Bij zwarte spaken wordt er een mix van Sapim Cx-Ray (4,34 gr/spaak) en  Cx Sprint (5,15 gr/spaak) gebruikt. Voor de witte wordt de DT Swiss Aerolite (4,34 gr/spaak) gebruikt.

Andere opties zijn: geen wit, all black ; all black, maar witte nipples ; all black, maar per wiel 2 spaken in het wit en daarbij natuurlijk ook witte nipples...

Totaalgewicht van de set zou met Sapim-spaken uitkomen op iets boven de 1400 gram.

Dussssss.... wil ik eens bij mijn blog-volgers ;-) polsen. Wat vinden jullie ?

Als er mensen zijn met witte spaken of bv. 2 witte spaken mogen jullie altijd foto's of ervaringen doorgeven.

Hieronder kunnen jullie stemmen.
Ik ben benieuwd :-D


Afwerking racewiel ?
  

zondag 22 december 2013

Druk weekske !

Sorry voor het lange wachten op een nieuwe post, maar het was een druk weekske.

Woensdag moest ik 's avonds terug bij de kine. Uitleg gedaan over de last in mijn onderbenen en Nele heeft ne full check-up gedaan. Niets abnormaals verkeerd maar toch merkte ze dat er iets aan de hand was in de kuiten. In beide kuiten was er een punt dat harder aanvoelde. Stressfractuur zei ze, overbelasting van de kuiten. Blijkbaar iets te veel op kracht getraind in de kuiten. No problem, ze ging het wat losser maken :-)

Ik dacht aan een massage maar plots kwamen de naalden weer boven. Jawadde, ik had het geweten. Met de naalden worden de vezels van de spieren op de pain points los geprikt.
De linkerkuit viel nog goed mee, maar bij de rechterkuit deed het serieus pijn. Mijn been ging telkens op en neer en na de behandeling bleef het nog serieus natrillen. Als ik van de tafel stapte, kon ik met moeite mijn voet platzetten. En ik moest nu nog een kwartiertje op de crosstrainer en 15 minuten op de hometrainer de spieren losmaken. Ik merkte dat het toch zeer pijnlijk was, maar ja... beauty hurts, niet ;-D

Dezelfde avond had ik tamelijk wat last, maar de dag nadien merkte ik al wat beterschap. En de dag nadien kon ik al terug goed stappen. Gelukkig :-D

Vrijdag had ik in de namiddag vrijaf en kon ik eindelijk nog eens overdag een rit gaan rijden. Het was goed qua temperatuur en het was droog, alleen stond er een venijnige zuidwestenwind.
Ik ben ook voor het eerst met de mtb op de baan gaan rijden. Baanbandjes erop en een pak meer veiligheid :-) Het was een mooi, zelf uitgestippeld routeke langs mooie veldbanen, langs het water en in de laatste 20 kilometers zaten wat leuke klimmetjes om toch wat hoogtemeters te hebben. Uiteindelijk waren het net geen 56 km op 2u30. Gemiddelde hartslag was 139 en was goed voor mijn geplande training.

Zaterdag stond er niets op de planning qua biking, wel qua klussen. Moet ook gebeuren. Mijn collectie fietskledij begint serieus te groeien dus volstaat de huidige commode niet meer en moest er een oplossing voor worden gevonden. Nieuwe kast dus en die hiervoor ben ik zaterdag de planken gaan zagen. Deze week zal het monteren en afwerken worden...

Vandaag was het ook druk: eerst om 9u een klein uurtje op de rollen om me dan klaar te maken om naar de WB-cross in Namen te gaan kijken. Het parcours daar blijft qua omgeving toch een toplocatie. Mooie race gezien en nu eindelijk thuis om wat te relaxen...


Deze week ben ik thuis, maar het zal ook een druk programma worden met de feestdagen.
De weersvoorspellingen voor de komende dagen zien er allesbehalve goed uit dus zal het vooral op de rollen rijden worden en hopelijk eens tussendoor buiten indien mogelijk. Koen heeft me 2 ritten buiten opgeschreven dus moet ik me daar proberen aan te houden, maar ja, wind zal nooit mijn beste vriend worden en net dat geven ze voor deze week veel op... Zucht...



dinsdag 17 december 2013

Waar is de lente !

Ik heb nog eens tijd gevonden om mijn gedachten neer te schrijven :-).

Ik zit zowat met een dubbel gevoel. De onderrug is aan de beterhand, maar ik heb de laatste dagen opnieuw last van steken/uitstraling in de onderbenen. Gelukkig weet ik dat uitstraling op die plaats niet van de onderrug komt, maar waarschijnlijk van hoger in de rug.

De laatste weken ben ik bijna dagelijks bezig met McKenzie, buikspieroefeningen (stabilisatie/Pilates) en stretching. De rug en buik krijgen tamelijk veel te verduren en ik heb vaak last van spierpijn rond het bekken.
Ik merk wel dat de spiermassa in de bovenbenen is toegenomen én de buikspieren staan al een stuk strakker.
Maar misschien is het allemaal te veel en wreekt het nu... I don't know.

Soit, morgen de laatste kine-beurt dacht ik dus we zien wel. De trainingen op de rollen verlopen ondertussen wel goed maar buiten gaat het iets minder. Ik ben iemand niet echt een fan van de wind is en dat heb ik zondag gemerkt. Het eerste halfuur was het wind op kop en ik kreeg de hartslag maar niet omlaag. Nadien beterde het wat en de power was er gelukkig wel. Nog wat klimmetjes opgenomen in de rit, maar toch na 46 km enigszins vermoeid terug thuis gekomen. MTB'en is ook geen optie: vorige vrijdag ben ik nog met de MTB weg geweest en het vele ploeteren geeft me ook niet echt veel zin meer. Ik heb meer werk achteraf om alles te kuisen dan ik op de fiets zit. Dan toch liever op de baan of op de rollen.

Echt plezant vind ik het toch niet om bij koelere temperaturen rond te rijden. Ok, het is eigenlijk WARM voor de tijd van het jaar, maar toch... na een uurtje of 2 heb ik er toch genoeg van.
Dat het maar snel terug zomer (of beter: warmer en terug langer licht 's avonds) is !!!

Vandaag 45 minuten op de rollen gereden en het ging vlot. In begin wat last van de onderbenen maar uiteindelijk ging het vlot.

Langs de andere kant is de schrik er ook een beetje ingeslopen. Deze week daagde het plots dat ik eind februari een nieuwe inspanningstest moet afleggen. Ik ben nu  al bijna 4 maanden bezig en binnen 2 maanden moet ik al een serieus stuk verder staan... Koen wou tegen dan mijn gemiddelde wattage van de test al opkrikken tot 175. Eerlijk gezegd zie ik dat niet echt zitten :-( Maar hij is de trainer, ik zal hem maar geloven :-)

Vrijdagnamiddag ben ik thuis en ik zal dan waarschijnlijk op de baan gaan rijden. Vanaf nu is is de racefiets buiten verbannen en zal het de MTB worden met quasi baanbanden. Iets meer veiligheid inbouwen want met al die bladeren op de weg voel ik me toch niet echt meer op mijn gemak met die smalle bandjes.

Zondag ga ik in de namiddag naar de cross kijken in Namen en in de voormiddag ofwel buiten ofwel een uurtje op de rollen, afhankelijk van het weer.






vrijdag 13 december 2013

Bloso MTB-peterschap

Ik moet al even nadenken, maar ik denk sinds oktober vorig jaar, ben ik één van de 3 peters aangesteld door Bloso.

Het relatief platte Aalst heeft 3 Bloso moutainbike-routes: de rode, de groene en de blauwe.
Ik ben peter van de groene route.

Het doel van een peter is dat wij de routes inspecteren (dus regelmatig rijden) en zelf klein onderhoud moeten uitvoeren indien nodig (kleine snoeiwerken, pijltjes aanbrengen en onderhouden, enz.) en grotere onderhoudswerken en herstellingen doorgeven aan de technische dienst van Aalst.
Alles wordt 'gemonitord' door de sportdienst van Aalst. Eigenlijk worden wij, de peters (Ikke, Geert Verdoodt en André Troch) goed verwend hoor. Van de sportdienst hebben we een volledige gepersonaliseerde bike-outfit gekregen, we hebben een rugzak vol materiaal om klein onderhoud te kunnen uitvoeren, enz. Bij de provincie Oost-Vlaanderen kijken ze ook op geen cent. Elk jaar is er een bijeenkomst, altijd samen met een workshop en we krijgen ook altijd een klein aandenken.
Ok, je moet wel om de paar weken eens je route rijden en er een verslag van maken, maar het valt wel mee. In de zomer is het natuurlijk plezanter dan rond deze periode.

Vandaag ben ik de laatste inspectie van het jaar gaan doen en het was weer ploeteren geblazen. De regen-maand november heeft zijn sporen nagelaten. Veel modder en door de tractoren kapotgereden veldbanen. Niet echt aan te raden dus om nu de route te rijden :-(

Even wat gratis publiciteit ;-)






- De rode lus is 15 km lang en de meest technische. Deze start aan sporthal Denderdal en hier kan men direct kennismaken met het bikepark van Aalst. Verwacht niet té veel van het laatste, maar je kan je er goed amuseren. Als je na je MTB-toch nog zin hebt om je wat te amuseren kan je je hier eens goed uitleven. Behendigheidsparcours, jumps, ramps, technisch bosje naast het water, voor elk wat wils...
Deze lus is leuk om rijden, maar rijd deze ook alleen als het droog weer is en al wat dagen droog ligt. Dit geldt trouwens voor alle 3 routes. Onze streek is niet zo vergevensgezind na dagen van regen :-( Het is er snel ploeteren.

- De blauwe route start aan sporthal Faluintjes in Moorsel en is met 26 km de langste van de 3 lussen. De lus gaat via Moorsel naar Affligem (adbij, kan je de lekkere blonde Affligem inspecteren ;-)) tot in Meldert. Via Baardegem keren we terug naar Moorsel. Op deze route geen technische stukken, maar wel supermooie natuur, leuke lange klimmen en als het droog is een ideaal trainingsparcours...

- De groene route start ook aan sporthal Faluintjes in Moorsel en zit qua afstand tussen de 2 andere routes in, nl. 20 km. Ook hier geen technische hoogstandjes maar wel een leuke trainingsrit langs mooie plekjes.
Deze lus gaat noordelijker langs Herdersem en de zijkant van Wieze. Verwacht je aan veel veldbanen, een lange kasseistrook waar je goed kan doorvlammen, enkele singeltracks en een paar pittige stukken.

Als de afstanden te kort zijn en je direct van alles wil proeven, kan je de 3 lussen ook combineren en dan kom je uit op +- 56 km. Een aanrader, maar doe dit zeker tijdens een langdurig droge periode. Dan ga je er
het meeste plezier uithalen !

Veel MTB-plezier !


woensdag 11 december 2013

Tijdelijk goedgekeurd

Jeeej, vandaag had ik afspraak met de fysiotherapeut in het OLV van Aalst.
5 weken na mijn MR-scan moest ik op controle gaan. Als de situatie niet verbeterd was gingen we overwegen om een epidurale inspuiting te doen.

Maar ik ben goedgekeurd. De lenigheid en de pijn is al een stuk beter en de McKenzie-oefeningen en core-stability werpt zijn vruchten af. Ik merk het zelf ook van mijn eigen dat ik soepeler ben en dat de buikspieren een pak strakker zijn. En mijn lovehandles zijn aan het verminderen ;-)

Geen inspuiting dus, maar ik ga de oefeningen wel nog wat maanden moeten volhouden en nadien onderhouden. Ik heb nog een paar kine-beurten te gaan, maar ik heb nog een extra voorschrift gekregen. Kan misschien van pas komen in het voorjaar mocht ik terug wat last krijgen.
De dokter heeft alvast gezegd dat hij me niet meer wil terugzien :-)
En hij wenste me veel suc6 met de Ventoux-challenge. Echt 'nen toffe pee', dienen fysiotherapeut. Ah ja, ik spreek hier over Roel Parys. Als je ooit eens een goede meelevende fysio nodig hebt, ga maar bij hem en doe hem de groeten :-)

Hopelijk kom ik de winter goed door en kan ik met een goede basisconditie aan het voorjaar beginnen. De kalender staat al goed vol. De nieuwe Bianchi-kalender is bekend en Sporta organiseert ook verschillende voorbereidende ritten om de deelnemers van Mon Ventoux klaar te stomen voor de D-day.



Er is ook al bijna een beslissing genomen over mijn nieuwe wielset. Het zal hoogstwaarschijnlijk het volgende worden: Pacenti SL23 velgen met Sapim X-ray spaken (zwart met per wiel 2 witte spaken) en Acros.54 naven. Goed voor een 1400 gram en gemaakt op mijn gewicht. De velg zal ook een custom dark stickerset hebben.
Eerst nog met binnenband maar de velg is tubeless ready dus waarschijnlijk schakel ik nadien over zodat ik met iets lagere druk kan rijden. Dit resulteert (op papier ;-)) op meer comfort en minder rolweerstand. Ik ben benieuwd :-)  
De set zal rond Nieuwjaar worden besteld en zal in de loop van januari met de hand worden gespaakt door Wheel-tec. Je kan ze ook vinden op Facebook.








zondag 8 december 2013

Oh, wat is mtb'en leuk :-)

Gisteren was het een dag waar ik naar uit keek: mtb-clinic in het Bois des Rêves in Ottignies.
Ooit ben ik daar al eens een stuk doorgereden tijdens een MTB-toertocht, maar kon me geen beeld meer vormen van de omgeving.
Zodra ik in Wavre de autostrade verliet en je zag het bos in de verte opduiken, wist ik dat het dag vol plezier zou worden.
Het was friskes, maar ik had me goed gekleed en eenmaal op de fiets voel je daar niets meer van. Het heeft een paar keer lichtjes gedruppeld, maar in het bos heb je daaar geen last van :-)
Zoals gewoonlijk was ik er weer veel te vroeg en ik kon op mijn gemak uitpakken. Het volk begon nadien toe te komen en ze bleven maar komen.
Het was zowel een rookie als advanced clinic en ik had me opgegeven als rookie, maar blijkbaar had mijnen compagnon me ingeschat als advanced en dit ook zo doorgegeven. Jepla, begon al goed :-s

Na een korte briefing en check van de bikes én vooral de bandenspanning vertrokken we voor een opwarmingsrondje in het bos. Ik had toen wel al beslist om samen met mijn compagnons ook aan te sluiten bij de rookie groep.

Het bos bleek in 2 delen te zijn verdeeld: de ene kant is voor wandelaars en lopers en het andere deel is speciaal voor de bikers. Alles is er voorzien: (echt) steile klimmen en dus ook afdalingen, singletracks, northshore en zo voort. Echt perfect dus om op techniek te trainen en ook om je conditie aan te scherpen.

Tijdens de clinic leerden we hoe we het best een klim aanvingen en indeelden, hoe ons gewicht te verdelen naarmate de omstandigheden, hoe een bocht met snelheid te nemen, kort rond een`boom draaien, kleine jumps nemen, enz.
Ik heb er veel van opgestoken en de tips werkten degelijk. Ik ging veel vlotter door kombochten (zonder te remmen, wat ik vroeger wel deed!) en in off-camber afdalingen leerde ik ook beter de controle te behouden. Het ging enorm vlot. Op elke steile klim geraakte ik boven. Zelfs de klimmen met boomwortels gingen heel vlot. Veel had ik te danken aan mijnen Specialized Epic. Man, wat hou ik toch van die fiets. Overal grip en superveel controle. Even nuanceren, want ik reed wel rond met lage druk in de banden: 1.5 vooraan en 1.7 achteraan. Wat eigenlijk nog niet zooo laag is, maar ik rijd nog met binnenbanden en niet tubeless, dus door nog lager te gaan zou mijn kans op snakebites te groot geworden zijn. Moet wel zeggen dat in het bos geen gevaarlijke obstakels zoals stenen en rotsen te vinden zijn, dus heb je sowieso minder kans op lekrijden.



Deze zomer was ik eindelijk van triple naar dubbel gegaan, maar ik rijd nu wel rond met een 39/26 wat natuurlijk niet echt licht is. Op mijn triple had ik een tandwiel van 2 tanden en dit kon ik wel gebruiken, zeker op hellingen van meer dan 25%.
Ik moest het dus iets meer doen op kracht en hierover was ik gisteren zo tevreden. Ik denk dat ik nog nooit zoveel power gevoeld heb tijdens het mountainbiken. Er waren ook wat langere klimmen waaraan je de conditie kon testen en ook hier had ik nergens problemen. Ok, veel kilometers hebben we er niet gereden (ik schat rond de 13 km) maar in dit bos rijd je altijd technisch rond en zelfs bij afdalingen moet je je concentratie altijd behouden dus rustig rijden zit er nooit in.

Wel één raar ding: bij de laatste oefening heb ik mijn enigste crash gehad. We moesten een korte (dalende) bocht naar rechts doen rond een boom en dan steil naar beneden met de afgrond langs de linkerkant.
Laat me 500 keer langs links rond een boom draaien en ik heb nooit problemen, maar langs rechts gebeurt er altijd wel iets en dit was gisteren dus ook het geval. De instructeur moest me bij het draaien al tegenhouden omdat ik niet in de richting keek waar ik naartoe moest en de concentratie was totaal weg. Gevolg: tijdens de afdaling niet geconcentreerd en het voorwiel schoof weg en ik dook de afgrond in, over de kop. Niets aan de hand, buiten 2 serieuze blauwe plekken, op het bovenbeen en op de knie.
Om die redenen moest ik bij de rookies blijven ! Bij de advanced-groep doen ze meer van die zaken en daar zou ik totaal afgegaan zijn...

Ik denk dat Kris Hertsens (instructeur en toch een serieuze naam in het Belgische mountainbike-wereldje) me tijdens de clinic 3 keer heeft gezegd dat ik naar de advanced-groep moest gaan omdat ik technisch heel sterk was, maar daar wringt toch het schoentje. Is het gewoon mijn zelfvertrouwen waar ik een serieus gebrek aan heb of is het iets anders.
Ik heb dat overal: ik schat me enorm laag in en soms komt dat goed uit, maar soms leer ik gewoon niets bij omdat ik in een te lage groep zit.
Ik moet dus een manier vinden om mijn zelfvertrouwen op te krikken, maar hoe begin je hieraan ? :-(

Al bij al was het een super leerrijke dag en op zulke dagen merk ik keer op keer hoezeer ik het mtb'en mis. Let op: de omstandigheden in het bos waren perfect. Geen modder, ideaal fietsweer, niet baggeren dus !
Ik moet technische klimmen en afdalingen voor mijn neus geschoteld krijgen en dan ben ik een klein kind in een speeltuin :-D.

Na de clinic zijn me met een grote deel van de groep nog iets gaan drinken en eten in een brasserie in Ottignies.
Hopelijk gaat de organisatie nadien nog wat beelden en/of foto's (en hopelijk geen bloopers) online zetten. Als dit gebeurt geef ik wel een seintje ;-)

Ik dank het team van mtb-clinics (Kris Hertsens, Jeffrey Goethals en Jeroen Mettepenningen) en mijn fietscompagnons (Jo, Johan en Kris) voor de superleuke dag en hopelijk zie ik heb binnenkort terug in het veld, als ik groen licht krijg van de trainer ;-).

Vandaag  ben ik anderhalf uur gaan losrijden. Deed echt deugd en met gemiddeld 128 hs was het niet slecht.
Morgen terug een uurtje op de rollen en dinsdag en woensdag zit ik eens niet op de fiets :-)









vrijdag 6 december 2013

Intensiteit van de rollen


Even quoten van een antwoord op een eerdere post van mezelf. Toen liet ik uitschijnen dat 1 uur rollen overeen kwam met 2 uur buiten rijden...

Vandaag aan Koen wat uitleg kunnen vragen. Het is idd wat ik dacht. Voor hem komt 1 uur op de rollen overeen met 2 uur buiten.
Ik heb zijn redenering gevraagd en kreeg het volgende antwoord.
Als je een training voor op de rollen (met verschillende blokken, dus niet als je 1 uur in dezelfde hartslagzone rijdt hé, ter verduidelijking) buiten gaat rijden, dan verhoogt de duur van de blokken. Je hart heeft op die manier langer de tijd om te kunnen wennen aan de overgang tussen de blokken, waardoor de training minder zwaar wordt.
Dit geldt natuurlijk wel alleen als je op hartslag traint en niet op snelheid of cadans. Als je op hartslag traint dan doet het er niet toe dat je buiten meer weerstand (door weersomstandigheden) hebt....

Gisteren een leuke cadanstraining gereden. 4 minuten rond de 143 hs met een cadans van 60 omwentelingen per minuut gevolgd door 4 minuten rond de 132 hs met een cadans van 90 omwentelingen per minuut en dit 7 keer herhalen. Ik kwam uit iets over het uur. Pittig, maar na het uur voelde ik me nog super. Doet eens deugd, want er was toch al wat kracht mee gemoeid en de rug hield het goed vol.
De laatste weken doe ik enorm veel buikspieroefeningen en dit voel ik precies wel goed. Veel kracht komt uit de onderrug en hoe beter de onderrugspieren worden, hoe meer voordeel me dit op de fiets zal geven, hoop ik ;-)  

Morgen staat een MTB-clinic in het Bois des Rêves in Ottignies op het programma. Met een paar MTB-collega's van de Mountain Challengers ga ik me een paar uurtjes amuseren. Hopelijk wordt het niet te technisch want het is al een tijdje geleden dat ik nog ben gaan mountainbiken.




Zondag volgt een anderhalf uurtje losrijden...

dinsdag 3 december 2013

Needles !!!

Gisteren pittige kine-sessie bij Nele van kinepraktijk HIKO.

Eerst de elektroden op de onderrug en hier ben ik verschillende 10 centimeter de lucht ingevlogen. Jawadde, nog nooit meegemaakt, maar raar maar waar, nadien deed het deugd :-)

Nadien kwam ze ineens met naalden af. Geen echte acupunctuur, maar wel het aanpakken van pain points.
Geen 40 naalden tegelijk, maar slechts enkele. De naald wordt ingebracht in de spier op de plek waar teveel energie aanwezig is (lees: pijn) en daar worden de vezels doorprikt, wat voor verlichting moet zorgen.
Op het moment zelf had ik niet echt veel plezier en nadien voelde het toch wel ietsiepietsie stijf aan (sarcasme!) maar het haalde wel iets uit :-)

Nadien wat stevige buikspieroefeningen en de sessie zat er op. Vrijdag is de volgende gepland.

Vanavond op de rollen mijn piektraining uitgevoerd. Toch wel een vreemde training omdat je constant geconcentreerd moet zijn. Het is altijd tot de bovengrens optrekken en de hartslag laten terugvallen tot de ondergrens. Toen ik 15 minuten hiermee bezig was, dacht ik echt niet dat ik dit een uur kan volhouden, maar tegen het einde (toen ik steeds tot 150 hs moest optrekken) kreeg ik er niet genoeg van ;-)
Uiteindelijk uitgekomen op 1u05, gemiddelde hartslag van 137 hs en een kleine 30 km. Heel tevreden... Ik heb de training vandaag wel niet kunnen 'loggen' via de Tacx want de ingegeven training werkte niet voor deze 'speciale' training. Dan maar de Garmin gebruikt... Ik heb er wel al iets op gevonden voor de volgende keer :-)

Ondertussen ook al eens geïnformeerd bij Wheel tec voor een nieuw setje wielen. Mijn huidige Fulcrum-wielen beginnen in te slijten dus moet ik binnenkort eens kijken voor een nieuw, licht, handgespaakt setje.
Ik zal er binnenkort wel wat meer info over geven. Jullie mening en ervaringen boeien me zeker :-)

See ya later !

zondag 1 december 2013

Alcohol uitzweten :D

Gisteren toch ene klein uurtje op de rollen gereden samen met Marianne Vos en compagnon. Leuk hoor, een hele rit een mooi zicht :-)
Was eigenlijk gene ideale rit want de gemiddelde hartslag lag te hoog. Het was constant een goed tempo houden en op de rollen is dit precies nog niet zo vanzelfsprekend...

's Avonds moest ik naar het jaarlijks feest van mijn werk gaan en was het dus een lange avond. Pas rond 3u in bed en raar maar waar, om 8 uur was ik al wakker :-(
Nog even omgedraaid maar rond 8u45 moest ik er uit. Dus slechts een 5 uurkes slaap en dat is geen basis voor een productieve zondag ;-)

Deze morgen dan wel mijn oefeningen gedaan, maar het geplande ritje is er niet van gekomen. Beter eens een dagje rusten en de alcohol van voorbije avond/nacht laten verteren :-D

Morgenavond kine en dinsdag een leuke training op de rollen: eerste grote blok van 17 minuten moet ik telkens tot bepaalde hartslag gaan en die dan terug laten vallen tot een ondergrens. Als ik daar terug aan zit, dan terug tot de bovengrens, enz... Na dat blok een paar minuten lage hartslag en de volgende blok hetzelfde als voordien, maar de bovengrens ligt nu hoger. En zo volgt ook nog een derde grote blok. Zal dus een training van een dik uur worden.

Om de techniek op de MTB niet te verleren ga ik zaterdag in Ottignies een MTB-clinic volgen samen met wat collega's van de Mountain Challengers. Het is nu al wat tijd geleden dat ik op de mtb heb gezeten, laat staan technische stoten heb uitgehaald. Het zal dus afwachten worden, maar de sfeer en omkadering zal wel super zijn :-D

Hopelijk kan ik donderdag eerst nog eens wat buiten rijden met de MTB om deze terug gewoon te worden...

woensdag 27 november 2013

Tussentijdse resultaten

Neeje, ik heb geen nieuwe inspanningstest afgenomen :-)
Ik ga een tussentijds resultaat geven van 3 maanden training, dus sinds het begin van mijn trainingen (inclusief rollen) begin september:

> September:

507 kilometer
21 uur
1621 hoogtemeters

> Oktober:

591 kilometer
23 uur
2139 hoogtemeters

> November (tot 26 november):

474 kilometer
18 uur
993 hoogtemeters

Totaal:
64 uur
1572 kilometer
4753 hoogtemeters

Op zich niet slecht vind ik. Een dikke 500 kilometer, 20 uur, en 1200 hms per maand.

Tijdens de wintermaanden zal dit aantal wel een stuk zakken. Ik zal minder buiten rijden en meer op de rollen. Als ik eens buiten zal rijden zal het niet meer dan 60 km worden. Kan toch niet meer zo goed tegen de koude als enkele jaren geleden... raar.
Op de rollen wil zeggen: minder lang (max. 1 uur), minder kilometers, maar wel hogere intensiteit. 1 uur rijden op de rollen komt bij mij overeen met 2 uur buiten rijden.
Ook het aantal hoogtemeters wordt niet bijgehouden op de rollen, dus zal dit njet worden :-)
We zien wel.

Ik zit wel een partner te zoeken om toch soms eens buiten te rijden :-(
Anderhalf of 2 uur per week in het weekend alleen rijden is niet zo leuk en zou ik liever met een partner of groep rijden. Zou een pak leuker zijn :-(

zaterdag 23 november 2013

Komt in orde... :-)

Dinsdagavond had ik op de rollen gereden en het ging voor geen meter. Geen kracht in de benen en ik voelde precies alsof ik elk moment ging stilvallen. Ik heb toen de 45 min uitgereden, maar tevreden was ik toch niet. Enige lichtpunt was de hartslag welke gezien de omstandigheden toch laag bleef.
Ik wist dus dat het van de rug kwam ! Die avond heb ik wel nog at lichte McKenzie gedaan in de hoop dat dit deugd ging doen.

Donderdagavond ben ik met een ei in mijn gat op de fiets gesprongen om de benen eens te testen na het debacle van dinsdag. Wonder boven wonder ging het supergoed. De kracht was er terug en het was een lichte intervaltraining waar ik al eens tot 146 hartslagen mocht gaan en het voelde super gaan. Ik heb wel niet extra gepusht. Geen onnodige risico's.

Woensdag bij Koen was dus ook goed uitgedraaid en gisterenavond mocht ik terug gaan voor mijn eerste kine-beurt. Ik werd aangenaam ontvangen door Nele, één van de kine's die voor Koen werkt.
Supervriendelijk meiske waar je je direct thuis bij voelt. De eerste 10 minuten overliepen we de symptomen en de klachten om een duidelijk beeld te vormen van de rugproblemen.
We zijn dan direct begonnen met het aanleren van de McKenzie-oefeningen. De onderrug was/is heel stijf en hier moet ook aan worden gewerkt, maar het zou moeten verdwijnen naarmate de tijd vordert...

De oefeningen zijn pittig, maar goed doenbaar om eens tussendoor uit te voeren. Wat is ook de bedoeling is ! Voorheen deed ik de oefeningen één keer per dag, 's avonds, maar vanaf nu is het de bedoeling om de oefeningen 5 keer per dag te doen. Voordeel is dat je hiervoor niet op de rug MOET gaan liggen, al staande kan je ze normaal ook doen, dus op het werk zal het wel lukken.
Door de oefeningen zoveel uit te voeren, druk je de discus langzaamaan terug tussen de wervels. Belangrijk is dat ik tijdens de oefeningen zeker geen uitstraling voel in de benen. Ik mag wel (toenemende) pijn hebben tijdens de oefeningen, maar nadien moet die snel verdwijnen.
Nu voel ik de last in de onderrug, als een gordel en naarmate de tijd moet die pijn/last zich terugtrekken tot 1 bepaald punt en nadien (hopelijk) verdwijnen.
De frequentie van de oefeningen gaat met de tijd ook afnemen.

Maandag terug en langzaamaan de problemen proberen op te lossen.

Vandaag terug een 45 min op de rollen gereden en morgen anderhalf uurtje op de baan.

'Komt in orde', zei ene Raymond Van het Groenewoud :-)



woensdag 20 november 2013

To McKenzie or not to McKenzie :-)

Vandaag langs geweest bij Koen van HIKO om de resultaten van de scan te gaan tonen en een nieuw schema voor de rest van november op te halen.

Vrijdag moet ik voor de eerste keer bij hem langsgaan voor het aanleren van de McKenzie-oefeningen.
Hij zag het rooskleurig in en zei dat het wel in orde ging komen :-) Dat belooft !

Voor de rest nieuwe trainingen gekregen voor de komende weken. Vooral op de rollen en in het weekend op de rollen. De rollen mag ik nu ook al 3 keer per week doen, maar 4 trainingen per week past momenteel niet in mijn schema ;-), ook al is het maar 40 à 45 minuten.
Dit weekend is het 'rustig' met slechts anderhalf uur aan gewoon tempo (max0 145 hs).

Nu de temperatuur buiten een flinke duik neemt, heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens na te vragen wat de koudere temperatuur met de hartslag doet tijdens de trainingen.
Eerst en vooral vertelde hij me dat hij zijn 'mensen' nooit laat trainen onder de 4°, dus dat belooft ;-)
Ik heb vorige zaterdag al bij 3° gaan rijden, dus ja...
In het algemeen kan je hartslag iets zakken, maar normaal blijft deze dezelfde. Wat hij wel direct vertelde, was dat je lichaam evenveel transpireert bij koude temperatuur en je dus evenveel moet drinken.
Dat laatste is logisch, maar ik transpireer toch minder bij lage temperaturen hoor. Je merkt dit toch aan je natte ondershirt ? :-)

We zien wel wat de eerste sessie op vrijdag brengt :-D

maandag 18 november 2013

Wat te doen ?

Deze avond langs gegaan bij de fysiotherapeut om de resultaten van de MR-scan te bekijken/bespreken.
Mijn laatste MR-scan van de onderrug dateerde van 2008 dus heeft hij ze naast elkaar geplaatst.

Simpele conclusie: er is dus een duidelijke hernia aan de linkerkant en de hernia is op 5 jaar tijd duidelijk toegenomen. De uitpuiling duwt tegen de zenuw waardoor ik de uitstraling in mijn linkerbeen heb.

Van een operatie is geen sprake, maar er zijn mogelijkheden om erger te voorkomen en dit is McKenzie...
Pfff... weeral hetzelfde antwoord.
We gaan eerst dus proberen via een kinesist om me de oefeningen correct aan te leren.

Na 5 weken gaan we alles herbekijken en als het niet veel uitgehaald heeft, gaat er waarschijnlijk een eerste epidurale inspuiting volgen. Er zit momenteel een ontsteking rond de hernia dus de inspuiting zou de ontsteking oplossen en hierdoor zal de druk iets afnemen en dus de uitstraling afnemen. Allemaal mooi in theorie, maar...

Zijn zinnetje op het einde vond ik wel geslaagd: Gelukkig ontdekken we dit niet een maand voor de beklimming van de Mont Ventoux... nu kunnen we er nog iets aan doen.

Het is wat ik al had gezegd: ik ga er mee moeten leren leven en het uiterste uit het sporten halen binnen mijn beperkingen. Ik ga dus geen gewone voorbereiding kunnen hebben als iemand zonder rugklachten en daar moet ik me bij neerleggen. But I'm not giving up, al heeft mijn moraal deze avond een flinke deuk gekregen.

Niet mijn beste avond dus :-(

Ondertussen gisteren wel mijn nieuw motto gevonden, dank zei een fietscollega. Merci, Janneke ! ;-)

zaterdag 16 november 2013

Back in business

Drukke week op het werk, kalme week op de fiets. Mag ook eens zeker, al heb ik het liever omgekeerd :-)

Maandag op de rollen, dinsdag, woensdag en donderdag geen fiets en vrijdag en vandaag terug op de fiets.

Vrijdagavond moest ik eerst naar het ziekenhuis voor de MR-scan van de onderrug. Was er voor de verandering eens snel buiten, dat gebeurt niet veel in het OLV ;-)
Maandag heb ik afspraak met de arts om de resultaten te bespreken. Hopelijk valt de diagnose mee. De laatste dagen viel het met momenten wel mee. De ene dag al wat meer uitstraling dan de andere...

Na de scan toch nog snel eens op de rollen gesprongen en een half uurtje warm-up gedaan. Pittig, maar tevreden :-)

Vandaag terug eens buiten gaan rijden. Man, wat deed dit deugd, alleen was het echt berekoud. Al van deze morgen was er veel mist en die is hier de hele dag blijven hangen waardoor het nog killer aanvoelde.
Eerst uurtje 'opwarmen' door wat pittige klimmen in de buurt op te rijden en nadien halt gehouden aan de wielerpiste van Affligem. Daar heb ik samen met Andy en Sarah van de Triple R-groep wat (+- 85) rondekes gereden. Is echt eens leuk. Ga ik meer naartoe gaan, denk ik :-)
Uiteindelijk thuisgekomen met net geen 60 km en heel tevreden. De koude voelde niet echt goed aan, maar ja, beter dit dan altijd thuis op de rollen te rijden.



Morgen ga ik ook een training afwerken nu het toch droog blijft. Ik ga 2 uurkes in de lange duur-zone rijden, met tussendoor sprints van 300 meter. Eigenlijk dus dezelfde training die 2 weken geleden in het water is gevallen door de stormwinden...

Maandag na mijn afspraak in het ziekenhuis ga ik terug bij Koen van HIKO om mijn schema van november op te halen zodat ik terug 'gepland' kan trainen.

Ah ja, de trip naar de Mont Ventoux is ook geregeld. We rijden mee met de bus naar ginder en verblijven in hotel Burrhus in Vaison la Romaine, een kleine 20 kilometer van Bédoin. Ideaal als opwarming voor we aan de klim van de Ventoux beginnen. Alleen zal ik nadien die 20 km moeten kruipen om terug te geraken ;-)
Alles is dus geregeld en ik kan me 100% concentreren op de beklimming van de kale berg !


En nog iets !!!!!

Er staat MISSCHIEN nog iets op de planning volgend jaar. Gisteren is een e-mail op het werk rond gegaan. Blijkbaar wil de firma volgend jaar deelnemen aan Climbing for Life. In 2014 gaat deze om 31 augustus door op de Col de Tourmalet. Vorige jaren ging deze altijd door op de Galibier.
Ik heb me opgegeven als 'geïnteresseerd', dus we zien wel. Waarschijnlijk tegen het einde van dit jaar heb ik er meer info over. Afwachten dus, maar eerst de Ventoux in juni en dan de Tourmalet in augustus... ja zeg, I'm starting to shit my pants


maandag 11 november 2013

Vandaag al wat beter met de rug...

In afwachting van de MR-scan van de rug, moest ik me dus beperken tot het rijden op de rollen en dit heb ik ook gedaan dit weekend.

Vrijdagavond heb ik een klein ritje van een half uur gereden wegens tijdsgebrek en zowel zondag als maandag een uurtje? Weliswaar in lage hartslagzones, maar hé, beter dan niets hé.

Zondagmorgen ging het wel langs geen kanten :-(
Zaterdagavond had ik wat MacKenzie-oefeningen gedaan en blijkbaar ben ik wat te ver gegaan.
Ik moet zeggen dat de uitstraling naar de linkerkant door de oefeningen nagenoeg weg is, maar de hele onderrug was zondagmorgen heel stijf en het voelde heel pijnlijk aan. Eigenlijk had ik die ochtend niet mogen rijden, maar ja, na het ontbijt vloog ik er direct in en dat was niet echt een succes.
Na de eerste blok van 20 minuten ben ik even moeten stoppen omdat de batterij van de laptop leeg was en met mijn stomme kop had ik de meldingen genegeerd. Dat heeft me wel wat gekalmeerd.
Ik mocht dus opnieuw beginnen en ben dus uitgekomen op 1u20. Rugje was heel stijf nadien, dus was ik niet echte tevreden.

Deze morgen opnieuw eens kunnen blijven liggen en de rug was al een stuk beter. Ik ben wel niet direct opo de rollen gespringen. eerst met vrouw en kids naar de jaarmarkt gegaan en pas in de namiddag tijdens de cross een uurke op de rollen gereden. Ging al een pak vlotter en beter dan zondag.

Ik heb de laatste tijd echt het gevoel dat ik niet 's morgens vroeg mag gaan rijden. Mijn ritten later op de dag of 's avonds verlopen altijd veel beter. Precies dat mijn lichaam nog niet wakker is...

De komende 3 dagen zal de fiets aan de kant blijven staan. Ik heb lange dagen op het werk gepland dus krijgt het werk even wat voorrang. Vanaf vrijdag kan ik terug aanpikken. Vrijdag rollen en misschien zaterdag en zondag een rit, afhankelijk van de rug. De Triple R-groep gaat zaterdag op de buitenpiste in Affligem rijden. Misschien dat ik dit meeneem als training, ALS het niet regent natuurlijk...

zaterdag 9 november 2013

Alpe d'Huez: CANCELLED !

Jaja, je leest het goed, ik zal volgend jaar de Alpe d'Huez niet beklimmen !

Pas op hé, het komt als een evengrote schok aan als voor jou ! ;-)
Inderdaad, de Alpe d'Huez is afgesprongen, maar er is een vervanger.

De laatste weken was ik me steeds meer en meer zorgen aan het maken over het plannen van de trip.
We moesten een auto huren, naar ginder rijden, een hotel regelen, ritten ter plaatse uitstippelen, de Télégraphe en de Alpe d'Huez beklimmen en nadien terugkeren naar België.

Veel planning, veel tijd en tamelijk veel geld. Het kostenplaatje bleef maar oplopen en dat zonder echte hulp :-(
De rit heen en terug moest ik ook zelf rijden, want mijn collega rijdt nog niet met de auto. 9 uur in de auto per rit zal mijn rug zeker geen goed doen.

Maar niet getreurd, een andere fietscollega van mij vertelde dat zijn doel voor volgend jaar de Mont Ventoux was en hij ging het ook op zijn eentje plannen.

Moest het nu juist lukken dat ik deze week in de streekkrant een advertentie van Sporta zag over hun evenement: de "Mon Ventoux", meerbepaald de Ventourist.

De Ventourist is een organisatie van Sporta dat op 21 juni volgend jaar de Mont Ventoux gaat beklimmen. De hele dag wordt geregeld. Je moet maar eens op de site kijken wat er allemaal wordt aangeboden.

Ik heb me gisteren ingeschreven en mijn fietscollega ook. Op 21 juni 2014 gaan we dus de Mont Ventoux beklimmen ! Ik kan het nog niet goed geloven. Geen 14 km klimmen, maar wel 22 km klimmen. Gemiddelde stijgingspercentage ligt iets lager, maar het zal evengoed afzien worden, al dan niet zwaarder...

Sporta biedt ook de mogelijkheid om met een bus naar ginder te gaan en ter plaatse te logeren. Hierover moeten ik en mijn collega nog over beslissen, maar ik ben 99% zeker dat ik het er ga bijnemen.

Duuuuuuuus, er staat veel te veranderen. Alles schuift een extra maandje op, dus extra trainingstijd en wat beter weer ook. Hopelijk is de Mistral-wind ons goedgezind en zullen we in goede omstandigheden de magische kale berg mogen beklimmen samen met duizenden andere lotgenoten.

Doeme, ik mag de titel van de blog ook al veranderen :-)
En een ander achtergrondje en een nieuw overzicht van de Mont Ventoux. Jawadde, ik zal weer wat werk hebben.
Maar 'raar maar waar', er valt precies een grote last van mijn rug. Ik kan me nu meer concentreren op het fietsen en me rustig voorbereiden.

Mochten er nog mensen zijn die de 'Mon Ventoux' zien zitten, geef maar seintje. Naar wat ik heb gelezen is het een superorganisatie en zal het een superleuke dag boordevol ervaringen worden :-)

-- Op naar de Mont Ventoux !!! --




vrijdag 8 november 2013

Afwachten :-(

Deze namiddag afspraak gehad met de fysiotherapeut (Dr. Parys in het OLV) en het wordt afwachten.

Hij wil geen risico nemen en daarom wordt er volgende week donderdag een MR-scan van de onderrug afgenomen.
Mijn vorige scan dateert al van 2008 en ze kunnen nadien een vergelijking maken om na te gaan of de situatie verslechterd is.

Volgende donderdag dus MR-scan en de maandag daarop terug voor de evaluatie van de scan. Nadien kan worden bepaald wat eventueel te doen. Waarschijnlijk kunnen inspuitingen al relaas bieden, maar we gaan niet te ver vooruit kijken.

In de tussentijd mag ik zonder problemen blijven fietsen, maar niet te veel kracht.
Ik heb naar Koen gebeld en de trainingen zullen uitsluitend op de rollen gebeuren en in de lage(re) hartslagzones.
Geen probleem voor mij, want de komende dagen geven ze toch barslecht weer op.

Om de last/pijn wat te verlichten moet ik MacKenzie-oefeningen. Die ken ik nog van toen ik rugschool volgde. Is eigenlijk een 'lichte versie' van stabilisatie. Er wordt geen kracht gezet, maar het zijn extensieoefeningen voor de wervelkolom.

TO BE CONTINUED

woensdag 6 november 2013

Fotookes pakken

Yep, vrijdag mag ik fotookes laten nemen van mijnen rug :-D

Gisteren bij Koen van HIKO geweest om mijn nieuw schema op te halen, maar al snel kwamen de rugproblemen ter sprake.
Het gesprek werd direct heel serieus en hij begon wat 'nerveuser' rond te lopen. Hij vertelde me direct over een nieuwe orthopedist in het OLV ziekenhuis van Ninove/Aalst die tevens ook een sportarts is.
Ze kennen elkaar en hij heeft hem deze morgen direct op de hoogte gebracht van het probleem.

Tegen dat ik naar het secretariaat van het ziekenhuis belde om een afspraak te maken, wisten ze er van. Nadat ik vrijdag bij de orthopedist ben geweest moet ik direct bij Koen terug gaan om de rest van het trainingsschema op te halen. Ik heb nu enkel wat roltrainingen gekregen van +- 40 minuten voor deze week en volgende week.

Awel, dat is de eerste keer dat ik me a) begrepen voelde en b) zo onder de indruk was van een begeleidende sportdokter. Dus hoedje af voor de Koen !!!

Met andere woorden: vrijdagnamiddag moet ik bij de orthopedist gaan om een scan te laten nemen en te kijken wat het probleem is. Momenteel zit ik met uitstraling naar de volledige linkerkant tot aan de knie. Plezant is anders. De hele rug doet pijn en hierdoor verkrampt het lichaam...

Ik mag momenteel ook enkel op de rollen rijden. Ik heb vanavond een 50-tal minuten op de rollen gereden en het ging eigenlijk wel zeer goed :-) Niet echt veel krachtverlies gemerkt en een goed gemiddelde wattage getrapt.
Het wil dus niet zeggen dat ik niet meer mag fietsen, maar het moet wel wat gecontroleerder. Niet meer buiten rijden, wat ik momenteel niet echt erg vind met het rotweer van de laatste dagen.
Het wordt ook tijd om wat filmpkes op de laptop te bekijken dus ik trek het me echt niet aan :-)

Mijn mountainbike-rit van vrijdag is ook ter sprake gekomen. Hier was er dus echt een misverstand bij mijn trainingsschema van oktober.
Hij had op het schema van oktober voor de weekendtrainingen de melding racefiets/MTB gezet. Ik dacht dat ik mocht kiezen tussen de racefiets (baan) of de mtb (offroad). NOT !!!!!! ;-)
Ik mag dus totaal nog niet off-road gaan, geen ploeteren in de modder of teveel power-fietsen.
Het zijn dus nog altijd baanritten, maar naargelang de weersomstandigheden mag ik kiezen om te rijden met de racer of de mtb. Silly me :D

Mijn MTB-rit van vorige vrijdag was dus eigenlijk 'not done'. Het zal zeker niet slecht geweest zijn, maar a) de gemiddelde hartslag was te hoog, b) de rug is te zwaar belast geweest en c) krachttraining (wat MTB toch vaak wel is) is momenteel nog niet aan de orde.

Dus... afwachten tot vrijdagnamiddag wat de orthopedist zegt.
Ik ging normaal gezien vrijdagavond de nightride van Affligem rijden, maar deze komt nu dus op de helling te staan. Ten eerste weet ik niet of ik op tijd terug ga zijn van het ziekenhuis en ten tweede, ga ik groen licht krijgen of moet ik mijn mondje houden :-) En dit laatste is het duiveltje op mijn schouder dat spreekt :-D
Nu, de komende dagen geven ze nog veel regen op dus zal het sowieso ploeteren worden. Zou het dan niet beter zijn om 's avonds rustig een uurtje op de rollen te rijden ? Dit is het logisch verstand dat aan het spreken is :-D

maandag 4 november 2013

Ziekjes :-(

Vanavond eens naar de dokter gaan. De rug speelt me teveel parten en ik ga eerst eens raad bij hem vragen.
Ik voel me ook al een hele dag minder dus volgens mij is er iets aan het 'broeden' vanbinnen :-(

Waaraan ik het goed merk is de hartslag: altijd verhoogd en mijn rustpols is de laatste dagen niet meer onder de 50 slagen te krijgen. Mijn lichaam is precies ergens tegen aan het vechten.
Infectie misschien ? Zou kunnen verklaren waarom ik me minder voel...

Ik ga ook vragen om mijn bloed te laten controleren. Misschien zien ze daar iets aan.

Morgenavond moet ik een nieuw schema halen en hopelijk weet ik tegen dan iets meer en kan het schema wat worden aangepast.

Veel vragen en ik hoop op wat betere tijden :-(

We'll see :-)

vrijdag 1 november 2013

Rug blijft parten spelen

Gisteren teruggekomen van 3 daagjes weg met het vrouwtje en op een of andere manier zal het wel deugd gedaan hebben. Even weg van de kinderen, wat quality time met de vrouw, maar al bij al toch vermoeiende dagen. Eerste dag wat sightseeing in Spijkenisse en de dag nadien in Rotterdam en dit is toch wat uurtjes stappen en slenteren... Het bed ginder was zalig, maar toch te hard naar onze zin met als gevolg dat het rugje niet echt tevreden was.

De dagen na mijn bezoek bij de osteopaat waren niet echt schitterend. De onderrug blijft stijf en bij lange tijd zitten begint alles te verkrampen :-(

Gisterenochtend in het hotel in de fitnesszaal toch een half uurtje op de hometrainer gereden en daar merkte ik wel op dat de kracht er wel is, alleen die onderrug hé

Vandaag stond de volgende training op het programma en ik gunde me vandaag een 'follieke': een MTB-toertocht in Baardegem, een rit waar ik al jaren naartoe ga en me altijd goed amuseer.

Deze morgen opgestaan, wat Brinta naar binnen gekapt en de bike op. De verwachte lichte regen die ze deze voormiddag opgaven, was totaal geen sprake. Ook de temperatuur lag hoger dan verwacht dus had ik me wat overkleed. Na enkele kilometers heb ik wijselijk het regenvestje uitgedaan en gewoon met windbreker en tussenseizoensvestje doorgereden. Ook voor de eerste keer de Northwave Celsius Arctic GTX aangetrokken en geen seconde beklaagd. Niet te warm, waterproof en je kan er vol mee in de modder stappen :-)

En modder was er. Niet overdreven veel, maar het lag er overal 'sappig' bij. Normaal rijd ik altijd met Racing Ralph voor en achter, maar nu toch de Rocket Ron vooraan gestoken voor wat meer grip.

Ik kon vandaag inpikken op het parcours op ongeveer een 4 kilometer van mijn huis dus het was ideaal.

Eerlijk: het eerste uur liep van geen meter. Niet meer gewoon om met de MTB te rijden en bijgevolg 3 kilo extra mee te sleuren. Ook zat de onderrug muurvast deze morgen en ik dacht er al aan om na 2 km terug te keren :-(

Nu, de laatste maanden heb ik al wat meer op mijn tanden leren bijten en ik weet dat ik bij sommige ritten het 'diesel'-effect heb dus ben ik blijven doorrijden.
Met de MTB off-road je hartslag onder controle houden is voor mij geen sinecure en dat merkte ik al de eerste kilometers.

Naargelang de rit vorderde ging het steeds beter en beter. De onderrug gaf enorm veel last, maar ik merkte geen krachtverlies ! De hartslag begon wat te zakken en ik begon deze juist onder mijn  omslagpunt te krijgen. Verre van ideaal, maar ja, doseren in het MTB'en is nooit mijn sterkste punt geweest.

Uiteindelijk gingen de kilometers vlot voorbij en ik ging normaal gezien de 35 km rijden, maar toen de splitsing met de 46 km verscheen, niet nagedacht en deze gevolgd. De rit had een hoog Bloso-gehalte, waarmee ik bedoel dat er veel Bloso-trajecten werden gevolgd. Ik ken de streek héél goed, maar toch heb ik nog enkele nieuwe baantjes leren kennen.

Op het einde kon ik nog steeds goed kracht zetten en de soms pittige klimmetjes kwam ik vlot boven.

Uiteindelijk thuisgekomen met net 60 km en met een goed gevoel. De rug deed enorm veel pijn, maar er was geen verzuring. De trainingen werpen precies wel hun vruchten af of ben ik verkeerd. Ik heb onderweg ook nagenoeg geen onderbrekingen gehad, dus het is een serieuze verbetering voor mij.

Aan de rug ga ik wel iets moeten doen, maar wat ? Terug naar de osteo of toch eens verder naar laten kijken... Ik weet het echt niet. Dinsdag moet ik mijn nieuwe trainingsschema voor november gaan oppikken en misschien ga ik daar eens mijn licht opsteken. Misschien kan het opgelost worden met wat kine. Omdat ik nu geen krachtverlies meer merk, ligt het probleem misschien gewoon bij de spieren ? Ontsteking misschien ?
To be continued.

Zondag ga ik 2 uurtjes op de baan rijden. 2 uur lang lange duur (hoog) hartslagzone met om de 15 minuten een sprint van 500 meter. Snelheidstraining zeker ?

Seeya later.



zondag 27 oktober 2013

Tripplanning part I

Vorige week heb ik met mijn collega eens wat besproken betreffende onze trip naar de streek rond Alpe d'Huez. Er staat nog niets vast, maar over enkele dingen hebben we toch al een besluit genomen.

We zouden hier in België vertrekken op zaterdag 17 mei en we zouden terugkeren op vrijdag 23 mei. Een week dus dat we weg zijn.

Afhankelijk van hoe de conditie zit, gaan we proberen om de Col de Télégraphe en de Alpe d'Huez te beklimmen. Tussenin wat ontspannen, genieten van de streek en wat (relatief vlakke(re)) ritjes in de buurt rijden.

We zouden met de auto naar ginder rijden en ter plaatse verblijven in een hotel met het nodige comfort.

Er zijn wel nog enorm veel vraagtekens en hopelijk kunnen we de antwoorden of de raad vinden bij bikers die er ervaring mee hebben.

Een overzicht:

- We zoeken dus een auto die we kunnen huren om naar ginder te gaan. Liefst een auto waar 2 fietsen deftig in kunnen en ook nog wat valiezen en extra dingen. Ik denk hierbij aan een auto zoals de Fiat Doblo. Een bestelwagen is in mijn ogen overkill.

- Ter plaatste gaan we dus enkele dagen in een hotel verblijven. Liefst een hotel dat ervaring met wielertoeristen. Pasta-maaltijden en koolhydraatrijk eten als maaltijd zouden een echte pluspunt zijn. Voor de rest zijn we niet echt veeleisend denk ik ;-)
Wat betreft de locatie: de 2 cols liggen toch een eindje van elkaar. Best ergens in de buurt van de voet van de Télégraphe verblijven zou ik denken ?

De streek op Google Maps.

- Ik zal de enige chauffeur zijn en ik ben nog nooit ben ik dwars door Frankrijk gereden dus weet ik niet wat de transportkost heen en terug zou zijn. Hoeveel kosten bv. de péages, enz. Zijn er nog andere kosten waar we rekening mee moeten houden ?

- Tussen de col-beklimmingen door willen we wat ritjes in de buurt rijden. Zijn er mensen die ons aanbevelingen kunnen doen of reeds ritjes hebben liggen ?

Je hoort het: veel vragen en we hopen dat we wat antwoorden of aanbevelingen van mensen met ervaring kunnen krijgen. Aarzel dus niet als ook maar iets van raad kan geven aub.

zaterdag 26 oktober 2013

2 geblokkeerde wervels... maar 't komt in orde...

Jawadde, deze week nog serieus afgezien met de rug. Begin deze week was het nog enkel de onderrug, de dagen nadien werd het steeds ergens en ging het steeds hoger in de rug.

Dinsdag en donderdag toch wijselijk gekozen voor de rollen, maar ik had de pech dat het programma deze week tamelijk zwaar was. Veel blokken waarin in over de 138 hartslag moest blijven en op de rollen moet je toch verdomd hard trappen om hier aan te geraken.

Het eerste half uur ging nog maar dan voel je dat je niet de maximum kracht kan leveren. Uiteindelijk reed ik de 52 minuten wel uit, maar het ging niet van harte.

Gisteren bezoek aan de osteopaat en daar bleek dat de onderste 2 wervels langs de rechterkant vast zaten. Logisch dat het niet echt liep :-)
En omdat ik er dan al een kleine week mee rondliep, begon heel de rug vast te zitten. Er was dus wat werk aan en de spieren reageerden er blijkbaar op. Toch wat spierpijn gisteren en deze ochtend.

Gelukkig was de training van dit weekend wat vergevensgezind voor mij: 3 uur rijden in de 3 onderste hartslagzones dus kon ik de rug wat sparen.
Met de Triple R-groep zijn we via het Pajottenland richting Dilbeek gereden. Onderweg wat leuke klimmetjes tegengekomen, maar nergens veel problemen gekend. De wind was goed aanwezig maar ik kon er (raar maar waar) van genieten om te beuken tegen de wind. Hartslag kon ik goed onder controle houden.

Net geen 70 km vandaag in 3u15. Rustig tempo dus.

Ik ben nu een weekje thuis (herfstvakantie). Maandag proberen om nog een training buiten te rijden al zal het weer blijkbaar niet van de poes zijn. We zien wel.

We zijn nadien ook enkele daagjes weg. Even relaxen in een hotel niet ver van Rotterdam. No bike allowed ! :-)

Vrijdag spring ik opnieuw eens op de MTB. Toertocht in Baardegem is altijd leuk en dichtbij dus ik ga me eens uitleven. Ik doe het vooral om terug wat te wennen aan de MTB, want de week nadien volgt de MTB-nightride in Affligem (Sint-Maarten). Hopelijk zijn de weergoden ons goedgezind.

Seeya later !

dinsdag 22 oktober 2013

Verdomde onderrug...

Verdorie, de rug strooit roet in het eten.

Vorige vrijdagavond voelde ik iets in de rug en de lange rit van zaterdag heeft er geen deugd aan gedaan.

Zondagochtend was de rug (en alleen de rug!) volledig stijf. Toch maar geopteerd om een half uurtje los te rijden op de rollen. Dat heeft wel enorm deugd gedaan. De rug kwam er een beetje door los.
Zondag- en maandagavond de training beperkt tot stretchoefeningen om de rug niet vast te laten komen.

Gisteren en vandaag zoals gewoonlijk met de fiets naar het werk gereden en het viel goed mee, maar ja, het zijn maar korte afstanden. Wat ik wel merkte was dat de stukken waar ik moest doorduwen de pijn vanuit het bekken direct doorschoot naar de onderrug.

En dit had ik vandaag op de rollen ook. Pas op het moment dat je veel kracht moet zetten, dan voel je de uitstraling naar boven uitstralen. En de kracht vloeit dan ook weg natuurlijk.

Vrijdagavond een vlug bezoekje aan de osteo brengen. Hopelijk kan hij het zonder manipulatie wegwerken.
Let's keep the fingers crossed.

Donderdag dezelfde training op de rollen als vandaag. 52 minuten intervaltraining met tamelijk wat pieken tot 150 hs. Pittig dus op de rollen :-)
Maar hé, hier doen we het voor: no pain no glory !!!

zondag 20 oktober 2013

made it to 80 km... maar niet naar mijn goesting :-s

Gisteren stond de rondekestraining op het programma: 8 rondes van 10 km met 2 hellingen.
De eerste klim was een klim van 500 meter, met een max van 10%. Deze moest ik omhoog met een max van 154 hs (omslagpols). De tweede klim is maar een 130 meter lang met een gemiddelde van 5,4%. Deze moest ik omhoog met een max van 150 hs.
Tussen de hellingen door had ik me een max opgelegd van 141 hs.

Ik wist dat de rit een lastige kon worden. Ik had per ronde een paar kilometer langs het Denderpad voorzien om de hartslag onder controle te kunnen houden. Zodra ik in Aalst op het Jaagpad kwam had ik het al int snot: goed voelbare zuiderwind tussen 15 en 20 km/u. Heel het stuk tot in Teralfene was wind op kop dus 'stoempen' :-( en dit 8 keer. Allé, eigenlijk 7 keer want ik ging 7 rondes doen + heen/terug van/naar huis.

Ik begon dus aan de rondes met een al te hoge hartslag. Het ging niet makkelijk worden...
De eerste 2 rondes was het op de hellingen ook niet te doen om de harstlag onder het omslagpunt te houden. Op de eerste klim kwam ik boven met 159 hs, op de 2de hield ik het net tot 150 hs.
Naarmate de rondes voorbij gingen, ging het wel beter. Ik kon de hs op de eerste klim al beperken tot 154 à 155 en op de 2de tot 147 à 148.

Mijn gemiddelde snelheid lag rond de 24 km/u dus gingen de tijd wel vlot voorbij. Uiteindelijk duurde de rit 3u22 (effectief fietsen!), dus het kan al tellen voor mijn niveau.
Alles ging tamelijk goed, tot de laatste ronde. Het stuk aan de Dender was de laatste ronde een pak zwaarder door de toenemende wind en ik had de vorige ronde al een pak last aan de onderrug en de uitstraling was na het stuk aan de Dender goed toegenomen. Uitstraling in de onderrug komt bij mij (en naar het schijnt ook bij Sven Nys heb ik deze week online gelezen ;-)) overeen met krachtverlies. Er komt druk op de zenuw en ik voel zo de kracht wegvloeien.
Toen ik aan de eerste klim van die laatste ronde begon voelde ik al wat verzuring opkomen. Direct wat meer gegeten want op die (toen) 2u30 had ik nog maar één powerbar gegeten. Misschien was dit mijn grote fout. Ik had wel genoeg gedronken, maar toch. De rug was hier toch de grote boosdoener. Ik had vrijdagavond al last aan de rug dus had ik het al moeten weten.
De laatste helling was het meer wringen om naar boven te gaan maar het ging. Na de laatste ronde moest ik nog naar huis en de benen gingen toch niet super. Hartslag was ook moeilijk omlaag te krijgen en de wind hielp echt niet mee.
Soit, uitendelijk ging het op het einde wat beter en thuisgekomen met net iets meer dan 80 km en een 400 hms. Ik had er net nog een extra toerke rond de blok voor moeten rijden, maar ja ;-)

Mission accomplished, maar toch met een wrang gevoel. Kilometers gereden, maar toch tekenen van verzuring en dat zint me niet. Gemiddelde hartslag van 140 is te hoog voor wat ik vandaag eigenlijk wou. 137 à 138 was beter geweest.
Ok, de wind is verre van mijn beste vriend en doseren in de wind kan ik nog altijd hééél slecht, dus is dit nu de boesdoener geweest of misschien het feit dat ik te weinig had gegeten of toch mijn rug. Ik wijt het toch grotendeels aan het laatste, want deze morgen opgestaan met een volledig stijve rug.

Vandaag is het de 32ste verjaardag van mijn vrouwtje en ik mocht vandaag niets plannen. Ik ben deze morgen al achter koeken geweest. De kids hebben hun zelfgemaakte tekeningen al afgegeven en ze heeft haar cadeautje al gekregen :). Ik ga hier wel nog een vervolg aan breien, want tijdens de herfstvakantie gaan we met ons 2 eens 3 dagen weg naar een welness hotel tegen Rotterdam dus moet ik haar daar ook nog wat in de watten leggen ;-)

Ik heb ondertussen toch al een 'go' gekregen om vandaag toch de benen los te rijden. Een half uurke op de rollen op lage hs zal wel volstaan :-)






woensdag 16 oktober 2013

Alles volgens plan

Awel, na dit weekend durf ik al voorzichtig te zeggen dat alles volgens plan gaat.
En eerlijk, dit gevoel heb ik nog nooit eerder gehad :-)

Vorige week dinsdag ben ik iets minder dan 2 uur langs het water gaan rijden. Het was constant afwisseling van hartslagzone en het was serieus doorgeven om op vlak parcours tot de 146 slagen te geraken. Uiteindelijk net geen 50 km gereden en zo fit als een hoentje terug thuisgekomen, na 10 minuten uitrijden natuurlijk.

2 dagen nadien was het barslecht weer dus gekozen voor de rollen. Ik heb dezelfde training van dinsdag gedaan maar dan 'slechts' 52 minuten. Op de rollen is het een pak zwaarder. Ik heb 2 ventilatoren voor mij geplaatst om wat natuurlijke weerstand te hebben ;-)
Maar ik moet zeggen: na de 52 minuten nog even uitrijden en superfris (maar natuurlijk kletsnat :-) ) afgestapt.

De verleiding is ENORM groot om niet verder te rijden na de training !

Dit weekend gelukkig op zaterdag gaan rijden, want zondag was niet echt een schitterende dag ;-)
Ik ben zaterdagochtend dus gaan rijden met de Triple R-groep. We vertrokken in Ninove voor een rit van 75 km richting Flobecq. Ik ken deze streek nog supergoed van toen ik ging MTB'en dus ik wist waaraan me te verwachten. We deden nog een stuk van Ten Bosse aan om zo vanuit (Op)Brakel de lange klim van La Houppe via de steenweg aan te gaan: 4,6 km  aan gemiddelde van 2,6 % met een max van 5 %. Heel leuke klim die ik vol enthousiasme op het buitenblad was begonnen maar halfweg moest ik toch terugschakelen naar de 34-tanden. De hartslag liep ook enorm op dus was het doseren geblazen voor de rest van de klim.
Van de top ging het even naar beneden om dan opnieuw goed te klimmen langs de Pottelberg en het Bois de la Louvière. Heel mooie streek toch om wat hoogtemeters op te doen ;-)
Via Deux-Acres ging het naar Atembeke waar ik voor het eerst met de racefiets de Bosberg opreed. Jawadde, met de MTB was het toch een pak comfortabeler hoor. Uiteindelijk uitgekomen op 75 km en 650 hoogtemeters en op het einde voelde ik me nog héél fris. Happy ending dus ;)
Dit was echt de eerste keer dat ik het resultaat van de trainingen voelde.
De route.

Zondag en maandag was het rustdag en gisteren heb ik op de rollen gereden. Slechts 50 minuten maar toch leuke en afwisselende training. Morgen doe ik nogmaals hetzelfde.

Het mag in de week eens wat rustiger zijn, want dit weekend staat de befaamde rondekestraining op het programma. Zaterdag geven ze de beste dag dus mag ik 8 rondekes van +- 10 km rijden met daarin 2 hellingen die ik op souplesse en met een max van 149 hs op moet rijden. Zal dus ongeveer uitkomen op een 80 km...

Bij deze ga ik ook een klein 'geheim' vertellen dat waarschijnlijk niemand gaat geloven: nog nooit in mijn leven ben ik tijdens een rit over de 80 km gegaan, niet op de baan, niet op de mtb. Al een paar keer tot 79 gegaan, maar nooit de grens van 80 km overschreden. Het zal ooit wel gebeuren zeker...

Wat ik ook steeds meer ga doen, is plat op mijn stuur liggen. Vroeger zou ik altijd rechter gezeten hebben, maar ga ik (on)bewust meer naar voor hellen om een betere aerodynamica te hebben, voor zover je over aerodynamica kan spreken bij 35 km/u. Neeje, ik kan precies op die manier vlotter een stevig tempo aanhouden en hierbij de hartslag constant houden.

Ik kan nagenoeg een hele fiets in elkaar steken, maar vraag me niet om een derailleur af te stellen, dus ben ik
vandaag even langsgegaan bij mijn Specialized-dealer in Wetteren om de versnellingen eens af te stellen. Ik moest toch nog met de fiets langsgaan voor de eerste controle, dus was het geen probleem. Ik heb al een 2300 kilometer op de teller staan na maand of 5 dus de kilometers dikken goed aan, zeker nu ik met de trainingen ben begonnen. Fietsje schakelt nu terug zalig en ze hebben zelfs de remmen eens nagekeken en beide wielen nagekeken op de wielrichter. Voorwiel had een kleine slag nadat ik een week of 2 geleden door een put was gereden en die is er nu ook uit. Over service gesproken :-D Hunne (nieuwe) mechanieker is trouwens 'ne krak in zijn vak', jawadde.
Ondertussen nog eens zitten geilen op de nieuwe Specialized-modellen en -accessoires. Wel gewaagde kleurtjes dit jaar ;-)

Aja, nog een huis-, tuin- en keukentip voor bikers die met een wit stuurlint rondrijden en deze wit willen houden.... washandje nat maken en uitwringen, hand insteken, wat Dash-KORRELS (geen vloeibare bazaar aub) op strooien en al 'vroem-vroemend' over je stuurlint wrijven. Nagelwit gewoon...

To be continued !
Seeya next time


maandag 7 oktober 2013

Answer to almost all of my questions...

Korte post vandaag :-)

In de vorige post had ik al verteld over het nieuwe schema dat ik had gekregen, maar toen ik bij Koen was had ik nog een hele reeks vragen en heb hier toch een duidelijk antwoord op gekregen.

Pijnlijke kuiten

Een fenomeen waar ik al een tijd last van heb. Ik kan er 's morgens mee opstaan en sommige dagen voel ik er niets van: gewoon pijnlijke kuiten bij het rechtstaan of wandelen. Precies dat je een marathon hebt gelopen ;-)
Ik heb er kracht in, dat is het probleem niet, maar zeker tijdens het begin van een training voel je dat ze pijnlijk aanvoelen, alsof het bloed niet goed genoeg door de spieren stroomt.
Op zich gaat het niets te maken hebben met de trainingen of vermoeidheid, maar wel met de stijfheid van de spieren, dus moet ik nu zeker elke dag wat stretchoefeningen doen. Kan eenvoudig op het werk, bij het opstaan, net voor het gaan slapen, ... Dus ik zou me geen zorgen moeten maken :-)

Zakken door de knieën

Ik heb Koen uitgelegd welk fenomeen ik voor heb, maar ik moet eerlijk toegeven dat het probleem zich de laatste maand geen enkele meer heeft voorgedaan... Nu, hij vertelde dat het probleem met de houding op de fiets kan te maken hebben én ik heb het ook meestal voor als ik op mijn MTB rijdt of zelfs als ik kort met fiets naar het werk rijd (andere fiets dan racefiets/mtb).
Ik ga er dus op letten wanneer ik nog eens voor heb. Het kan dus zijn dat er te veel druk op een plaats onder mijn knie (forgot the name) komt en dat hierdoor het doorzakken wordt veroorzaakt.

Uitrijden/losrijden

Bij sommige trainingen stond soms dat ik 10 of 20 minuten moest losrijden. Via een forum had ik al vernomen dat je dit het beste doet door aan 2/3 van de normale snelheid van je training moest rijden aan dezelfde/licht verhoogde cadans, met het doel je hartslag zo laag mogelijk te laten zakken.
Close but no close, de bedoeling voor mij is gewoon om in de zone van de recuperatie te rijden (100-115).
Hoe ik dit ga doen, god may know, want tijdens het uitrijden kwam ik altijd iets boven de 120 hs uit. Zal dus wennen worden. Een koffiemolentje draaien om dit te bereiken is volgens Koen toegelaten.

Diesel ?

Nog iets wat ik al een hele tijd voor heb is, is het zogenaamde 'diesel'-effect. Bij het mtb'en kon ik het eerste halfuur 3 keer sterven, maar als ik tussendoor goed kon recupereren, dan ging de rest van de rit heel vlot.
Op de racefiets moet ik het eerste half uur ook precies opwarmen voor de motor aanslaat.
Om dit te verbeteren, moet ik de warm-up beter verzorgen en geleidelijker aan stijgen in hartslag. To be continued...

Stabilisatie

In de rugschool hadden ze me destijds verteld om de stabilisatieoefening steeds een paar seconden vol te houden. Nu moet alles met ritmische bewegingen gebeuren. Een houding niet meer vasthouden, maar in één vloeiende beweging overgaan naar de volgende.

Voeding

De laatste 2 weken was ik al wat gaan 'googlen' naar hoe ik mijn voeding moest aanpassen aan de trainingen. Toen ik er bij Koen aan begon, dan vertelde hij me dat ik me hier nog niet moest mee bezighouden. Gewoon voldoende drinken, voldoende koolhydraten binnenspelen voor en tijdens de training en vooral je lichaam verzorgen.
Geen recovery shakes of dergelijke en dit omdat ik, eigenlijk logisch, nog geen zware trainingen heb.

Ook als je een rit 's morgens moet gaan rijden, 2 uur daarvoor al goed eten: boterham met confituur, eventueel wat pasta...

Ik had een tijd al eens gelezen over Brinta, een licht verteerbaar ontbijt bestaande uit volkorentarwemeel, boordevol koolhydraten. Mijn vrouwtje had het de dag nadien al meegebracht en ik moet zeggen dat het een aanrader is. Het lijkt wat op beschuitenpap ;-), maar met een beetje suiker is dit echt de moeite. Met warme melk moet je het eten en je maag weet er totaal niet van. Je kan het zelfs eten een uurtje voor een training zonder last te krijgen aan de maag. Het is nog even afwachten, maar ik zal wel laten weten hoe het verloopt :-)


Waarover mijn volgende post zal gaan, heb ik nog geen flauw idee, we'll see.
Morgen heb ik een buitentraining van 2 uur gepland met veel interval en donderdag waarschijnlijk dezelfde training op de rollen, maar dan maximum een uurtje. Spinning zal voor volgende week zijn.
Komend weekend volgt een duurtraining van 3 uur op licht golvend parcours. Ga eens richting Gent rijden denk ik...

Stay tuned !