De eenzame rijder...

Op je eentje kilometers bollen... nu ja, eenzaam. De laatste 2 ritten heb ik solo gereden, want wil zeggen zonder iemand van de groep erbij.

Donderdag heb ik de Ferdi Ven den Haute Classic gereden in Zandbergen. Het zou een goede trainingsrit worden, dus had ik gekozen voor de 50 km welke eigenlijk 60 km was, merkte ik aan de start.
Tamelijk snel na de start kon ik aansluiten bij een peloton en begonnen we toch tamelijk goed door te rijden. Na 25 km zaten we al rond de 29 km/u gemiddeld. Rond kilometer 27 kwamen we aan een lange steile klim waar het hele peloton in stukken viel. Ik ben ergens in het midden terecht gekomen. We reden net niet La Houppe op :-( en een paar kilometer verder was de eerste bevoorrading.

Na de bevoorrading reed ik even solo. Na een kilometer of 4 ben ik terug aangesloten bij een klein groepje. Ook daar lag het tempo hoog en we bleven doorvlammen. Het was doorbijten. De hartslag bleef rond de omslagpols en ik wist dat ik teveel gas aan het geven was en me vroeg of laat ging tegenkomen.
Ook heb ik ergens de afslag van de 60 km gemist en was ik op de 75 km beland. Terugkeren was wat stom dus ben ik maar blijven volgen.
Het bleef op en neer gaan en een kilometer voor de 2de bevoorrading (ja ja, weinig ritten hebben 2 bevoorradingen op zo'n afstand :-)) ging op een paar honderd meter tijd het licht uit. Ik zat toen aan 55 km. Tijdens die klim wilden de benen niet echt goed meer mee. Op dat moment was het gemiddelde geklommen tot 30 km/u. Ik had ocharme 1 energiereep gegeten dus ik wist wat het probleem was. Te weinig gegeten en eigenlijk ook een te hoog tempo. Ik was al blij dat ik dit 55 km kon volhouden :-)

Tijdens de bevoorrading goed bijgetankt en een 'gelleke' genomen en terug weg. Het was nog 20 kilometers en heel die tijd was het simpel: op de klimmen moest ik temporiseren en op de vlakke stukken en afdalingen kon ik nagenoeg de 30 km/u halen. Soms kon ik eens aanpikken bij een klein groepje (jaja, wielkeszuigen).

Uitgekomen op net geen 76 km, 28,5 km/u gemiddeld en 680 hoogtemeters, maar toch heel tevreden over de 'doorgedreven training' :-)

Vandaag opnieuw solo na het afzeggen van een collega op de voorbereidingsdag van Mon Ventoux in Tervuren ! Hier keek ik dus naar uit. Het is een streek dat ik nog ken als mountainbiker, maar ik heb er nog nooit gereden met de koersfiets.

Deze morgen had ik er precies geen goed oog op. Ik geraakte met moeite uit mijn bed, was wat futloos, ik kon niet zo veel eten, maar soit, een half uurke in de auto en daar nog een peperkoek eten en een bidon sportdrank opslurpen en de basisopslag was er. Het was friskes deze ochtend. Toch maar lange mouwen en licht onderhemdje aangedaan. De eerste 5 km hadden de onderbenen wat koud, maar het veranderde snel.
Heel de rit was het constant op en af, maar 'leuk' op en af. Zowel lange klimmen aan Mont Ventoux-percentages als korte venijnige korte klimmen van meer dan 10% (zoals de verdomde Smeysberg), maar allemaal in een zo mooie streek dat je er niet boos om was als de volgende klim zich aanbood.
Er waren enkele (gedeeltelijke) klimmen uit de Brabantse Pijl bij. De gemeente Huldenberg heb ik bveel zien passeren :-).

Vandaag heb ik iets meer op souplesse gereden. Enkel de korte(re) klimmen waren op kracht. Op kilometer 49 was de bevoorrading. Goed bijtanken en de laatste 40 km aangevat. Er waren nog een pak mooie klimmen door de weidse velden met prachtige vergezichten rond Korbeek-Dijle.
De laatste kilometers gingen steeds beter en beter, moet ik zeggen.
Eenmaal aan de start gekomen ben ik nog even naar de eerste klim van de dag gereden (Pauwstraat - 5%) en hier nog 5 keer op en af gereden op de zwaarste versnelling. Krachttraining dat ik zeker de komende weken meer ga trainen.

Hier kom ik nog terug ! Prachtige streek en niet het massatoerisme dat0 je in de Vlaamse Ardennen tegenkomt. De klimmen zijn hier vaak ook langer wat voor mij momenteel een betere voorbereiding is voor de Mont Ventoux.

Er is nog werk aan de winkel, zeker op de langere klimmen. Ik moet nog een betere cadans leren te zien vinden om de hartslag tijdens de klim te kunnen doen zakken.

Deze week is nog een groot vraagteken. Ze geven veel dagen met regen op en ik heb een druk privé-programma. Zaterdag volgt de lange rit (118 km) in Doornik, zondag weet ik nog niet. Kan zijn dat ik de korte afstand van de Esylux-cyclassics in Denderhoutem ga rijden...