vrijdag 30 mei 2014

Nog 3 weken... aftellen !

Vandaag binnen 3 weken zal ik zenuwachtig aan het afwachten zijn op de grote dag.
Jaja, het begint te korten, maar het vertrouwen is er :-)

Deze week een wat luie week gehad tot gisteren.
Zondag en maandag waren sowieso rustdagen dus ging ik normaal dinsdag een training inlassen. Ik kon pas vertrekken rond 18u30 en een kwartier ervoor begon het te 'miezeren' en dan was de goesting volledig weg. Ik heb het dus gelaten en die avond enkel wat stretching en stabilisatieoefeningen gedaan.

Woensdag zat ik er dus mee in maar de vrouw moest naar de zumba dus ben ik toch vlug even de benen gaan losrijden. Lang heeft het niet geduurd want na 5 minuten begon het al te regenen boven Aalst dus moest ik het op een half uur laten. Was voldoende want ik was al kletsnat :-(
Maar ok, de benen waren eens losgereden. Had ik nodig na 3 dagen niet op de fiets te hebben gezeten.

Donderdag stond de WTT Schoonderhaeghe in Pollare (Ninove) op het programma. We gingen de tocht van 85 km rijden en ik ging ook met de fiets heen en terug rijden. Op papier ging ik uitkomen op 125 km.

's Morgens vroeg vertrokken, in Ninove Sarah, Andy en Tim opgepikt en dan naar Pollare voor de tocht. Het was een heel mooie tocht. Via Schendelbeke en Deftinge ging het naar Parike, waar het echt klimwerk begon. Eerst was het klimmen langs het Livierenbos tot aan de voet van La Houppe. Daar gingen we ook naar boven tot op de grote steenweg. Het was de eerste keer dat ik volledige La Houppe ging rijden. Ik kende deze nog omdat ik vroeger vaak ging rijden in het Bois de la Louvière (Livierenbos) en dan ook vaak het Brakelbos (rechtse bos van La Houppe) meenam. En eenmaal ik boven was was ik wat ontgoocheld. Eigenlijk is deze niet zooo lang en steil. Het gaat op en af, met verschillende punten waar je kan even kan 'herademen'.



Na La Houppe ging het naar beneden richting Schorisse. We maakten een lus rond Schorisse en onderweg namen we nog even Foreest even mee. Leuke en steile klim :-)

Vanaf centrum Schorisse begon een lange klim om uiteindelijk terug op de Ninoofsesteenweg te komen. Van daar ging het op en af tot in Flobecq waar de bevoorrading was. De laatste 30 km ging licht op en af via Deux-Acres en Moerbeke naar Sint-Paulus waar we nog eens de Wildersstraat op mochten vlammen. Hier zaten we eigenlijk aan de andere kant van de Bosberg... Nu ging het via de gewone terug richting Pollare waar we als laatste de Pollareberg op mochten.
Ik moest dan nog iets meer dan 20 km naar huis rijden langs het water. Uiteindelijk ben ik uitgekomen op 134 km en net iets meer dan 1000 hoogtemeters, waar ik supertevreden mee ben :-)

Maar hoe is het me vergaan? Awel, zeer goed, alleen op het einde begon het licht wat te doven. Ik heb de volledige rit aan 23,5 km/u gereden, wat niet slecht maar ook niet snel is.

Onderweg heb ik opnieuw bijna constant op het buitenblad gereden, waardoor het dus weer een rit op kracht is geworden. Binnen 3 weken moet ik de Ventoux op souplesse oprijden, want als het op kracht zal zijn, zal de kaars snel uit zijn. De komende 3 weken ga ik dus terug wat meer op souplesse rijden.

Ik heb de hele rit goed gegeten en gedronken. Vanaf halverwege het vijfde uur ben ik iets geminderd en dat heb ik bekopen in de terugweg langs het water. Ik voelde dat de benen wat loom aan het worden waren en dat de kracht begon weg te gaan. Ik heb in Teralfene nog vlug iets gegeten en ik voelde langzaamaan de kracht WAT terugkomen, wat wel een goed teken is.
Ook na de rit en wat bekomen van de zon in de zetel buiten, was ik snel terug op positieven en geen last van de spieren en kracht. Dat is zeker een opsteker.

Al bij al dus heel blij met de prestatie. Had je me 3 maanden geleden verteld dat ik 130 km zou kunnen rijden, ik verklaarde je zot. Maar je ziet dat de training toch wat oplevert.
Nu nog zien wat de Ventoux gaat opleveren.

Het enige waar ik me zorgen om maak is het feit dat ik in de voorbereiding geen enkele keer in de Ardennen ben gaan rijden. Het laatste weekend ga ik wel nog een WTT van 100 km in Namen rijden, maar that's it. Geen lange klimmen van enkele kilometers en dat vind ik jammer.
Kilometers heb ik genoeg gereden en ik heb een goede basis voor de komende maanden.

Soit, genoeg gezeur en gepieker... Zondag heb ik wegens tijdsgebrek opnieuw weinig tijd en kan ik 'maar' de 85 km van de Andrea Tafi Classic in Ninove (trouwens sinds vorige week ook een voorbereidingsrit van de Mon Ventoux') gaan rijden. Ik zal vroeg moeten vertrekken om kort na de middag al terug te kunnen zijn...

To be continued...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten