zaterdag 23 november 2013

Komt in orde... :-)

Dinsdagavond had ik op de rollen gereden en het ging voor geen meter. Geen kracht in de benen en ik voelde precies alsof ik elk moment ging stilvallen. Ik heb toen de 45 min uitgereden, maar tevreden was ik toch niet. Enige lichtpunt was de hartslag welke gezien de omstandigheden toch laag bleef.
Ik wist dus dat het van de rug kwam ! Die avond heb ik wel nog at lichte McKenzie gedaan in de hoop dat dit deugd ging doen.

Donderdagavond ben ik met een ei in mijn gat op de fiets gesprongen om de benen eens te testen na het debacle van dinsdag. Wonder boven wonder ging het supergoed. De kracht was er terug en het was een lichte intervaltraining waar ik al eens tot 146 hartslagen mocht gaan en het voelde super gaan. Ik heb wel niet extra gepusht. Geen onnodige risico's.

Woensdag bij Koen was dus ook goed uitgedraaid en gisterenavond mocht ik terug gaan voor mijn eerste kine-beurt. Ik werd aangenaam ontvangen door Nele, één van de kine's die voor Koen werkt.
Supervriendelijk meiske waar je je direct thuis bij voelt. De eerste 10 minuten overliepen we de symptomen en de klachten om een duidelijk beeld te vormen van de rugproblemen.
We zijn dan direct begonnen met het aanleren van de McKenzie-oefeningen. De onderrug was/is heel stijf en hier moet ook aan worden gewerkt, maar het zou moeten verdwijnen naarmate de tijd vordert...

De oefeningen zijn pittig, maar goed doenbaar om eens tussendoor uit te voeren. Wat is ook de bedoeling is ! Voorheen deed ik de oefeningen één keer per dag, 's avonds, maar vanaf nu is het de bedoeling om de oefeningen 5 keer per dag te doen. Voordeel is dat je hiervoor niet op de rug MOET gaan liggen, al staande kan je ze normaal ook doen, dus op het werk zal het wel lukken.
Door de oefeningen zoveel uit te voeren, druk je de discus langzaamaan terug tussen de wervels. Belangrijk is dat ik tijdens de oefeningen zeker geen uitstraling voel in de benen. Ik mag wel (toenemende) pijn hebben tijdens de oefeningen, maar nadien moet die snel verdwijnen.
Nu voel ik de last in de onderrug, als een gordel en naarmate de tijd moet die pijn/last zich terugtrekken tot 1 bepaald punt en nadien (hopelijk) verdwijnen.
De frequentie van de oefeningen gaat met de tijd ook afnemen.

Maandag terug en langzaamaan de problemen proberen op te lossen.

Vandaag terug een 45 min op de rollen gereden en morgen anderhalf uurtje op de baan.

'Komt in orde', zei ene Raymond Van het Groenewoud :-)



1 opmerking: