maandag 18 november 2013

Wat te doen ?

Deze avond langs gegaan bij de fysiotherapeut om de resultaten van de MR-scan te bekijken/bespreken.
Mijn laatste MR-scan van de onderrug dateerde van 2008 dus heeft hij ze naast elkaar geplaatst.

Simpele conclusie: er is dus een duidelijke hernia aan de linkerkant en de hernia is op 5 jaar tijd duidelijk toegenomen. De uitpuiling duwt tegen de zenuw waardoor ik de uitstraling in mijn linkerbeen heb.

Van een operatie is geen sprake, maar er zijn mogelijkheden om erger te voorkomen en dit is McKenzie...
Pfff... weeral hetzelfde antwoord.
We gaan eerst dus proberen via een kinesist om me de oefeningen correct aan te leren.

Na 5 weken gaan we alles herbekijken en als het niet veel uitgehaald heeft, gaat er waarschijnlijk een eerste epidurale inspuiting volgen. Er zit momenteel een ontsteking rond de hernia dus de inspuiting zou de ontsteking oplossen en hierdoor zal de druk iets afnemen en dus de uitstraling afnemen. Allemaal mooi in theorie, maar...

Zijn zinnetje op het einde vond ik wel geslaagd: Gelukkig ontdekken we dit niet een maand voor de beklimming van de Mont Ventoux... nu kunnen we er nog iets aan doen.

Het is wat ik al had gezegd: ik ga er mee moeten leren leven en het uiterste uit het sporten halen binnen mijn beperkingen. Ik ga dus geen gewone voorbereiding kunnen hebben als iemand zonder rugklachten en daar moet ik me bij neerleggen. But I'm not giving up, al heeft mijn moraal deze avond een flinke deuk gekregen.

Niet mijn beste avond dus :-(

Ondertussen gisteren wel mijn nieuw motto gevonden, dank zei een fietscollega. Merci, Janneke ! ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten